Owszem, światłość niepobożnych zgaśnie, i nie będzie świeciła iskra ognia ich.

Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?

Że w dzieó zatracenia zły zachowany bywa, w dzieó, którego gniew przywiedziony bywa.

Pan doświadcza sprawiedliwego; ale niepobożnego i miłującego nieprawość ma w nienawiści dusza jego.

Niemasz pokoju niepobożnym, mówi Bóg mój.

Tedy się nawrócicie, a obaczycie różność między sprawiedliwym i niezbożnym, między tym, który służy Bogu, i między tym, który mu nie służy.

Tak będzie pod koniec eonu; wyjdą Posłowie i oddzielą złych spośród sprawiedliwych,

i wrzucą ich do ognistego pieca; tam będzie płacz i zgrzytanie zębami.

I pójdą ci, którzy dobrze czynili, na powstanie żywota; ale ci, którzy źle czynili, na powstanie sądu.

 Powierz Panu swoje problemy, a On podtrzyma cię i nie pozwoli, by kiedykolwiek zachwiał się sprawiedliwy.

Dlatego wam ta nieprawość będzie jako mur przerwany upadający, i jako wydęcie na murze wysokim, którego bywa nagłe i prędkie obalenie;

 Z chciwości będą was oszukiwać plastycznymi słowami; ci, których wyrok od dawna nie jest bezczynny, a ich zguba nie drzemie.

Albowiem któż wie, co jest dobrego człowiekowi w tym żywocie po wszystkie dni żywota marności jego, które jako cieó pomijają? Albo kto oznajmi człowiekowi, co po nim będzie pod słoócem?

Dni moje prędsze są, niż czółnek tkacki, i strawione są bez nadziei.

Wspomnij, o Panie! iż wiatrem jest żywot mój, nie wróci się oko moje, aby widziało dobre rzeczy.

Wyrasta jako kwiat, i bywa podcięty, a ucieka jako cieó, i nie ostoi się.

Daj mi poznać, Panie! dokoóczenie moje, i wymiar dni moich jaki jest, abym wiedział, jak długo trwać będę.

Człowiek marności jest podobny; dni jego jako cieó pomijający.

(Którzy nie wiecie, co jutro będzie; bo cóż jest żywot wasz? Para zaiste jest, która się na mały czas pokazuje, a potem niszczeje.)