Którzy siali ze łzami, żąć będą z wykrzykaniem;

Tam i sam chodząc z płaczem rozsiewa lud drogie nasienie; ale zaś przyszedłszy z radością znosić będzie snopy swoje.

Przetoż tak mówi Pan, Pan zastępów: Nie bój się Assyryjczyka, ludu mój! który mieszkasz w Syonie; rózgą ubije cię, a laskę swą podniesie na cię, jako na drodze Egipskiej.

Albowiem po maluczkim czasie skoóczy się gniew mój przeciwko tobie, a na wygładzenie ich zapalczywość moja powstanie.

Przyciągnie do Ajat, przejdzie przez Migron, w Machmas złoży oręż swój.

Podnieś głos twój, córko Gallim! niech słyszą w Lais, o ubogie Anatot!

Jeszcze przez dzieó zastanowiwszy się w Nobie, pogrozi ręką swą górze córki Syoóskiej, i pagórkowi Jeruzalemskiemu.

Gęstwiny także lasów siekiera wytnie, a Liban od wielmożnego upadnie.

I rzekł Abraham: Synu! wspomnij, żeś ty odebrał dobre rzeczy twoje za żywota twego, a Łazarz także złe; a teraz on ma pociechę, a ty męki cierpisz.

Oto za błogosławionych mamy tych, którzy cierpieli. O cierpliwości Ijobowej słyszeliście i koniec Paóski widzieliście, iż wielce miłosierny jest Pan i litościwy.

Dlatego przepasawszy biodra waszego umysłu i jako trzeźwi całkowicie złóżcie waszą nadzieję w łasce, którą niesie wam objawienie Jeszu Pomazańca.

Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość.

Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.

Mąż gniewliwy wszczyna swary; ale nierychły do gniewu uśmierza zwady.

Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta.

Wysokomyślny wszczyna zwadę; ale kto nadzieję ma w Panu, dostatek mieć będzie.

W cierpliwości waszej posiadajcie dusze wasze.

Tym, którzy przez wytrwanie w uczynku dobrym szukają sławy i czci i nieskazitelności, odda żywot wieczny;

A zaś swarliwym i prawdzie nieposłusznym, lecz posłusznym niesprawiedliwości, odda zapalczywość i gniew;

Albowiem cierpliwości wam potrzeba, abyście wolę Bożą czyniąc, odnieśli obietnicę.

Tak i wy bądźcie cierpliwi i umacniajcie serca wasze, bo przyjście Pana jest już bliskie.

Bo jaki to jest powód do chluby, jeśli uchybiacie i znosicie bicie pięściami? Gdy jednak postępujecie dobrze i trwacie w cierpieniach, to dostępujecie łaski u Boga.

Ponieważ do tego zostaliście powołani, gdyż i Pomazaniec cierpiał za was, pozostawiając wam przykład, żebyście poszli Jego śladami.

 Podobnie młodsi, poddajcie (się) starszym, wszyscy zaś wzajemnie pokorą owińcie (się). Bóg, hardym sprzeciwia się, uniżonym zaś daje łaskę. 

Uniżajcież się tedy pod mocną ręką Bożą, aby was wywyższył czasu swego;