To tylko obacz, com znalazł, że stworzył Bóg człowieka dobrego; ale oni udali się za rozmaitemi myślami.

I widział Bóg wszystko, co uczynił, a oto było bardzo dobre; i stał się wieczór, i stał się zaranek, dzieó szósty.

Tedy mu rzekł Pan: Tać jest ziemia, o którąm przysiągł Abrahamowi, Izaakowi i Jakóbowi, mówiąc: Nasieniu twemu dam ją; pokazałem ją oczom twoim, ale do niej nie wnijdziesz.

Byli pod wielkim wrażeniem, więc mówili: Wszystko, co robi, jest dobre, nawet głuchym przywraca słuch, a niemym mowę.

Posiane między kolczaste oznacza tego, kto słucha nauki, lecz troski tego eonu i ułuda bogactwa zagłuszają naukę, tak że zostaje bezowocne.

Przeto iż co może być wiedziano o Bogu, jest w nich jawno, gdyż im Bóg objawił.

 bo niewidzialne Jego przymioty od stworzenia wszechświata są przez umysł obserwowane. W jakości dzieła widzimy zarówno wieczną Jego moc, jak i też boskość, dlatego nie nie mają nic na swoje usprawiedliwienie.

A jako się im nie upodobało mieć w znajomości Boga, tak też Bóg je podał w umysł opaczny, aby czynili, co nie przystoi;

A wszakże widziałem przy każdym uczynku Bożym, że nie może człowiek doścignąć sprawy, która się dzieje pod słoócem. Starać się człowiek chcąc tego dojść, ale nie dochodzi; owszem choćby rzekł mądry, że się chce dowiedzieć, nie będzie mógł znaleść.

Izali tajemnice Boże wybadasz? albo doskonałości Wszechmocnego dościgniesz?

Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.

O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.

Wszystko przekazał mi mój Ojciec. A nikt nie zna Syna, tylko Ojciec i nikt nie zna Ojca, tylko Syn oraz ten, komu Syn zechce objawić.

O głębokości bogactwa i mądrości, i znajomości Bożej! Jako są niewybadane sądy jego i niedoścignione drogi jego!