I odpowiedział Jakób Faraonowi: Dni lat pielgrzymstwa mego jest sto i trzydzieści lat; krótkie i złe były dni lat żywota mego, i nie doszły dni lat żywota ojców moich, w których dniach oni pielgrzymowali.

Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.

Człowiek, narodzony z niewiasty, dni krótkich jest, i pełen kłopotów;

Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.

Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.

Próżno macie rano wstawać, długo siadać, i jeść chleb boleści, ponieważ Pan umiłowanemu swemu sen daje.

Jest ciężka bieda, którąm widział pod słoócem; bogactwa zachowane na złe pana swego.

Onej nocy król nie mogąc spać, kazał przynieść księgi historyi pamięci godnych, i kroniki; i czytano je przed królem.

Gdym rzekł: Pocieszy mię łoże moje, i ulży mi narzekania mego pościel moja:

Tedy mię straszysz przez sny, i przez widzenia trwożysz mną.

Albowiem w śmierci niemasz pamiątki o tobie, a w grobie któż cie wyznawać będzie?

Spracowałem się od wzdychania mego; opływa na każdą noc pościel moja, a łoże moje mokre jest od łez.

Ponieważ we dnie i w nocy ociężała nademną ręka twoja, obróciła się wilgotność moja w suszę letnią. Sela.

Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.

Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. Sela.

 Przyniesiono kamień i zatoczono na otwór jaskini lwów. Król zapieczętował go swoją pieczęcią i pieczęcią swych możnowładców, aby nic nie uległo zmianie w sprawie Daniela.

Utwierdzając dusze uczniów i napominając, aby trwali w wierze, i mówiąc: Że przez wiele ucisków musimy wnijść do królestwa Bożego.