I posłał swoje sługi, żeby zaprosić osoby wytypowane do zaproszenia na wesele, lecz oni nie chcieli przyjść.

Znowu posłał inne sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Posiłek jest już gotowy, moje woły i tuczne bydło pobito i wszystko jest gotowe, przyjdźcie na wesele.

Idźcie więc na rozstaje dróg i wszystkich, których spotkacie, zaproście na wesele.

Dlategoż też mądrość Boża rzekła: Poślę do nich proroki i Apostoły, a z nich niektóre zabijać i prześladować będą;

 W godzinie ucztowania posłał swojego sługę, aby powiedział zaproszonym: Chodźcie, bo już jest czas.

 Gdy więc zjawił się sługa, doniósł o tym swojemu panu. Wtedy pan domu, rozgniewany, powiedział swojemu słudze: Wyjdź prędko na place i uliczki miasta i sprowadź tu ubogich, ułomnych, niewidomych i beznogich.

 Wtedy pan powiedział do sługi: Wyjdź na drogi (prowadzące do miasta) oraz między opłotki i przymuś, by weszli, aby mój dom był zapełniony.

 Jak zaś (mieliby) głosić, jeśli nie (zostaliby) posłani? Tak (jest) napisane: Jak piękne nogi, głoszących dobrą nowinę dobrze.

 Tak więc w imieniu Pomazańca  jesteśmy posłami jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnień. W imię Pomazańca prosimy: POJEDNAJCIE SIĘ Z BOGIEM!

 Albowiem on tego, który nie znał uchybienia, za nas uchybieniem uczynił, abyśmy się my stali sprawiedliwością Bożą w nim.

A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,

Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.

Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?

Izali mądrość nie woła, i roztropność nie wydaje głosu swego?

U bram, kędy się chodzi do miasta, i w wejściu u drzwi woła, mówiąc:

A w on ostateczny dzieó wielki święta onego stanął Jeszu i wołał mówiąc: Jeźli kto pragnie, niech do mnie przyjdzie, a pije.

Odpowiedział mu Jeszu: Jam jawnie mówił światu; Jam zawsze uczył w bóżnicy i w kościele, gdzie się zewsząd Żydowie schadzają, a potajemnie nicem nie mówił.