17
Łapie za ucho cudzego psa, kto dołącza do cudzej kłótni.
18
Do szaleńca strzelającego na oślep, który śmiertelnie rani,
19
podobny jest każdy, kto okłamuje swojego bliskiego, ale przyłapany, broni się, że on tylko żartował.
20
Gdy niestaje drew, gaśnie ogieó; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.
21
Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.
22
Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.