Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do haóby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego.

Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.

Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.

Przetoż teraz, córko moja, nie bój się; bo wszystko, cokolwiek rzeczesz, uczynię, gdyż wie całe miasto ludu mego, żeś ty niewiasta cnotliwa.

Czego zaś nad to szukała dusza moja, tedym nie znalazł. Męża jednego z tysiąca znalazłem; alem niewiasty między temi wszystkiemi nie znalazł.

Aczkolwiek jest sześćdziesiąt żon królewskich, a ośmdziesiąt założnic, a panien bez liczby:

Wszakże jednaż jest gołębica moja, uprzejma moja, jedynaczka u matki swojej, bez zmazy u rodzicielki swojej. Ujrzawszy ją córki, błogosławioną ją nazwały; także i żony królewskie i założnice, i chwaliły ją, mówiąc:

 Mężowie! Miłujcie żony, jak i Pomazaniec umiłował zgromadzenie i wydał samego siebie za nie,

Aby go sobie wystawił chwalebnym kościołem, nie mającym zmazy albo zmarszczku, albo czego takiego, ale iżby był święty i bez nagany.

 Nikt przecież nie działa przeciw własnemu ciału, ale o nie dba i je żywi, podobnie jak Pomazaniec dba o zgromadzenie powołanych.

 Dla osiągnięcia tej szczególnej jedności opuszcza mężczyzna swoich rodziców i łączy się z partnerką, by w ten sposób stać się jednym ciałem.

 Jednak idąc za przykładem Pomazańca, każdy z was powinien miłować swoją partnerkę, jak siebie samego, a kobieta powinna czuć wielki respekt przed partnerem.

Droższa jest nad perły, a wszystkie najmilsze rzeczy twoje nie zrównają się z nią.

Albowiem lepsza jest mądrość niż perły, także wszystkie pożądane rzeczy nie porównają z nią.

Wargi umiejętne są jako złoto i obfitość pereł, i kosztowne klejnoty.