Tak Pan sam prowadził go, a żaden obcy bóg nie był z nim.

A nikt nie wstąpił do nieba, tylko ten, który zstąpił z nieba, Syn człowieczy, który jest w niebie.

 Jednak z wiary jest sprawiedliwość, dalej czytamy: Nie mów w sercu swoim: Kto pójdzie do nieba, aby Pomazańca sprowadzić,

Ale to, że wstąpił, cóż jest, jedno iż pierwej był zstąpił do najniższych stron ziemi?

A który zstąpił, ten jest, który i wstąpił wysoko nad wszystkie niebiosa, aby napełnił wszystko.

Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.

Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamieó jej węgielny?

Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?

Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,

Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?

Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.

Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?

Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?

Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.

Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?

Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?

Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;

Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?

Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.

Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?

Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?

Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?

Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?

Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?

Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.

Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.

Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.

Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.

Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,

Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.

Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:

Nasycone bywają i drzewa Paóskie, i cedry Libanu, których nasadził;

Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.

Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.

Lecz gdy słoóce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.

O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.

Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.

Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.

Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.

On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.

O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.

Kto zmierzył wody garścią swoją, a niebiosa piędzią rozmierzył? a kto proch ziemi miarą zmierzył? kto zważył na wadze góry, a pagórki na szalach?

Z kim wszedł w radę, żeby mu rozumu przydał, a nauczył go ścieżek sądu? Kto go nauczył umiejętności, a drogę wszelakiej roztropności ukazał mu?

I Liban nie wystarczyłby ku wznieceniu ognia, i zwierzęta jego nie wystarczyłyby na całopalenie.

Komuż tedy podobnym uczynicie Boga? A jakie podobieóstwo przyrównacie mu?

A ten, który dla ubóstwa nie ma co ofiarować, obiera drzewo, któreby nie próchniało, i rzemieślnika umiejętnego sobie szuka, aby wygotował bałwana rytego, któryby się nie poruszył.

Ten, który siedzi nad okręgiem ziemi, której obywatele są jako szaraócza; ten, który rozpostarł niebiosa jako cienkie płótno, a rozciągnął je, jako namiot ku mieszkaniu:

Że nie bywają szczepieni ani wsiani, ani się też wkorzeni w ziemi pieó ich; i jako jedno powienie na nich, wnet usychają, a wicher jako źdźbło unosi ich.

Podnieście ku górze oczy wasze, a obaczcie! Kto to stworzył? kto wywiódł w poczcie wojsko ich, a to wszystko z imienia przyzywa, według wielkości siły, i wielkiej mocy, tak, że ani jedno z nich nie zginie?

Izali nie wiesz? izaliś nie słyszał, że Bóg wieczny Pan, który stworzył granice ziemi, nie ustanie, ani się spracuje, i że nie może być dościgniona mądrość jego?

Chłopcy się zmęczą podczas pracy, a młodzieńcy opadną z sił:

Z więzienia i z sądu wyjęty jest; przetoż rodzaj jego któż wypowie? Albowiem wycięty jest z ziemi żyjących, a zraniony dla przestępstwa ludu mojego;

I rzekł Mojżesz do Boga: Oto, ja pójdę do synów Izraelskich, i rzekę im: Bóg ojców waszych posłał mię do was: Jeźli mi rzeką: Które jest imię jego? Cóż im odpowiem?

I mówił jeszcze Bóg do Mojżesza: Tak rzeczesz do synów Izraelskich: Pan, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahamów, Bóg Izaaków, i Bóg Jakóbów posłał mię do was; toć imię moje na wieki, i to pamiętne moje od narodu do narodu;

Którym się ukazał Abrahamowi, Izaakowi i Jakóbowi w tem imieniu, żem Bóg Wszechmogący; ale w imieniu mojem, JHWH, nie jestem poznany od nich.

I zstąpił Pan w obłoku, i stanął tam z nim, i zawołał imieniem Pan.

Zachowujący miłosierdzie nad tysiącami, gładzący nieprawość i przestępstwo i grzech, nie usprawiedliwiający winnego, nawiedzając nieprawość ojcowską w synach i w synach synów ich do trzeciego i do czwartego pokolenia.

 I rzekł: Nie będziesz nazywany Jakow, ale imię Twoje będzie Iszrael, ponieważ zmagałeś się przeciw Elohim, więc przeciwko mężczyznom wytrwasz.

 Odpowiedział mu posłaniec JHWH: Dlaczego pytasz mnie o imię? Ono jest nadzwyczajną tajemnicą. 

Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

Więc wam Pan sam da znak. Oto panna pocznie i porodzi syna, a nazwie imię jego Immanuel. 

A ku rozmnożeniu tego paóstwa i pokoju, któremu koóca nie będzie, usiądzie na stolicy Dawidowej, i na królestwie jego, aż je postanowi i utwierdzi w sądzie i w sprawiedliwości, odtąd aż na wieki. Uczyni to zawisna miłość Pana zastępów.

Za dni jego Juda zbawiony będzie, a Izrael bezpiecznie mieszkać będzie; a toć jest imię jego, którem go zwać będą: Pan sprawiedliwość nasza.

 Urodzi syna, a ty dasz Mu na imię Jeszu; ponieważ on zbawi lud swój od ich uchybień.

 'Oto dziewica będzie brzemienna i urodzi syna, i nazywać Go będą Emanuel' co się tłumaczy: Bóg z nami."

Wszystko przekazał mi mój Ojciec. A nikt nie zna Syna, tylko Ojciec i nikt nie zna Ojca, tylko Syn oraz ten, komu Syn zechce objawić.

Wszystkie rzeczy dane mi są od Ojca mego, a nikt nie zna, kto jest Syn, tylko Ojciec, i kto jest Ojciec, tylko Syn, a komu by chciał Syn objawić.