Jeśli powiedzą: Chodź z nami, zabijemy potajemnie niewinnych bez powodu. 

 Znajdziemy wszelkie kosztowności i napełnimy domy swoje łupem.

Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.

Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:

Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.

Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.

Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.

Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.

Książęta twoi są uporni, i towarzysze złodziei; każdy z nich miłuje dary, a jadą za nagrodą; sierocie nie czynią sprawiedliwości, a sprawa wdowy nie przychodzi przed nich.

Nauczał ich, argumentując: Czy nie zostało napisane: Dom Mój będzie przez wszystkie narody nazywany domem modlitwy? A wy zrobiliście z niego siedzibę bandytów.

Lecz cudzołożący z niewiastą głupi jest, a kto chce zatracić duszę swoję, ten to czyni.

Ale kto grzeszy przeciwko mnie, krzywdę czyni duszy swojej; wszyscy, którzy mię nienawidzą, miłują śmierć.

Kto uchodzi ćwiczenia, zaniedbywa duszy swojej; ale kto przyjmuje karanie, ma rozum.

Strach królewski jest jako, ryk lwięcia; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko duszy swojej.

Jeźliby też człowiek zgrzeszył, żeby słyszał głos bluźnierstwa, a byłby świadkiem tego, co albo widział, albo słyszał, a nie oznajmiłby, poniesie karanie za nieprawość swoję.

Ten rzekł do matki swojej: Tysiąc i sto srebrników, któreć było ukradziono, o któreś przeklinała, i mówiłaś, gdym i ja słyszał, oto srebro to u mnie jest, jam je wziął. I rzekł matka jego: Błogosławionyś, synu mój, od Pana.