Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.

Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze.

Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.

 Głupota towarzyszy młodości, ale dyscyplina korygująca uwolni od niej.

Nie odejmuj od młodego karności; bo jeźli go ubijesz rózgą, nie umrze.

Ty go bij rózgą, a duszę jego z piekła wyrwiesz.