1
Synu mój! nie zapominaj zakonu mego, a przykazaó moich niech strzeże serce twoje.
2
Boć długości dni i lat żywota, i pokoju przyczynią.
3
Miłosierdzie i prawda niech cię nie opuszczają; uwiąż je u szyi twojej, napisz je na tablicy serca twojego.
4
Tedy znajdziesz łaskę i rozum dobry przed oczyma Bożemi i ludzkiemi.
5
Zaufaj Panu całym swoim wnętrzem, nie ufaj własnemu rozumowi.
6
We wszystkich drogach twoich znaj go, a on prostować będzie ścieszki twoje.
7
Nie bądź mądrym sam u siebie; ale się bój Pana, a odstąp od złego.
8
To będzie zdrowiem żywotowi twemu, a odwilżeniem kościom twoim.
9
Czcij Pana z majętności twojej, i z pierwiastek wszystkich dochodów twoich.
10
A gumna twoje napełnione będą obfitością, i od wina nowego prasy twoje rozpadać się będą.
11
Synu mój! karania Paóskiego nie odrzucaj, i nie uprzykrzaj sobie ćwiczenia jego.
12
Bo kogo Pan miłuje, tego karze, a to jako ojciec, który się w synu kocha.
13
Błogosławiony człowiek, który znajduje mądrość, i człowiek, który dostanie roztropności.
14
Bo lepiej nią kupczyć, niżeli kupczyć srebrem: owszem pożyteczniejszy nad złoto dochód jej.
15
Droższa jest nad perły, a wszystkie najmilsze rzeczy twoje nie zrównają się z nią.
16
Przedłużenie dni w prawicy jej, a w lewicy jej bogactwa i zacność.
17
Drogi jej rozkoszne, i wszystkie ścieszki jej spokojne.
18
Drzewem żywota jest tym, którzyby się jej chwycili; a którzy się jej trzymają, są błogosławionymi.
19
Pan mądrością ugruntował ziemię, a roztropnością umocnił niebiosa.
20
Umiejętnością jego rozstąpiły się przepaści, a obłoki rosą kropią.
21
Synu mój! niech to nie odstępuje od oczów twych: strzeż prawdziwej mądrości i roztropności;
22
I będą żywotem duszy twojej, a ozdobą szyi twojej.
23
Tedy będziesz chodził bezpiecznie droga twoją, a noga twoja nie potknie się.
24
Jeźli się układziesz, nie będziesz się lękał; a gdy się uspokoisz, wdzięczny będzie sen twój.
25
Nie ulękniesz się strachu nagłego, ani spustoszenia bezbożników, gdy przyjdzie.
26
Albowiem Pan będzie ufaniem twojem, a nogi twojej będzie strzegł od samołówki.
27
Nie zbraniaj się dobrze czynić potrzebującemu, gdy cię na to stanie, abyś dobrze czynił.
28
Nie mów bliźniemu twemu: Idź, a wróć się, a jutroć dam; gdyż to masz u siebie.
29
Nie knuj złego przeciwko bliźniemu twemu, gdyż on z tobą dowiernie mieszka.
30
Nie wadź się z człowiekiem bez przyczyny, jeźliżeć nic złego nie wyrządził.
31
Nie zajrzyj mężowi gwałt czyniącemu, a nie obieraj żadnej drogi jego.
32
Albowiem przewrotny jest obrzydliwością przed Panem; ale z szczerymi tajemnica jego;
33
Przeklęstwo Paóskie jest w domu niezbożnika; ale przybytkowi sprawiedliwych błogosławi,
34
Ponieważ on szydzi z pośmiewców, ale pokornym łaskę daje.
35
Mądrzy dziedzicznie sławę osiędą, ale głupi odniosą zelżywość.
