Zeszli się tedy do niego wszyscy bracia jego, i wszystki siostry jego, i inni wszyscy, którzy go przedtem znali, i jedli z nim chleb w domu jego, a żałując go cieszyli go z strony wszystkiego złego, które był Pan naó przywiódł; i dał mu każdy z nich upominek jeden, i każdy nausznicę złotą jedne.

 Słuchaj, synu mój! karceń ojca twego i nie odrzucaj pouczeń matki twojej.

 Ponieważ wieńcem powabnym to jest na twojej głowie i wspaniałymi łańcuchami na twojej szyi.

Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.

Głupi gardzi karaniem ojca swego; ale kto przyjmuje napomnienie, stanie się ostrożnym.

Ucho, które słucha karności żywota, w pośrodku mądrych mieszkać będzie.

Kto uchodzi ćwiczenia, zaniedbywa duszy swojej; ale kto przyjmuje karanie, ma rozum.

Lepsza jest przymówka jawna, niżeli miłość skryta.

Lepsze są rany od przyjaciela, niż łagodne całowanie człowieka nienawidzącego.

 Niech sprawiedliwy zada mi cios życzliwy, niech mnie karci, ale olejku nawilżającego moją głowę nie chcę od niegodziwców, a moja modlitwa nadal będzie im przeciwna.