Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.

W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.

Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.

Tedym rzekł: Oto idę; w księgach napisano o mnie;

Halleluja. Błogosławiony mąż, który się Pana boi, a w przykazaniach jego ma wielkie kochanie.

W ustawach twoich kocham się, i nie zapominam słów twoich.

By był zakon twój nie był kochaniem mojem, dawnobym był zginął w utrapieniu mojem.

Stąd wiem, że nic lepszego nie mają, jedno aby się weselili, a czynili dobrze za żywota swego.

Aczkolwiek jesteśmy jako nieczysty my wszyscy, i jako szata splugawiona są wszystkie sprawiedliwości nasze; przetoż wszyscy opadamy jako liść, a nieprawości nasze jako wiatr unoszą nas.

Rzekł im Jeszu: Mójci jest pokarm, abym czynił wolę tego, który mię posłał, a dokonał sprawy jego.

Albowiem kocham się w zakonie Bożym według wewnętrznego człowieka.

Bóg daje przestrogę sprawiedliwemu na domie niezbożnika, który podwraca niezbożnych dla złości ich.

Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?

Droga Paóska jest mocą szczeremu; ale strachem tym, którzy broją złości.

Wówczas powiem im: "Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie czyniący nieprawość!" 

Syn człowieczy pośle swoich Posłów i zbiorą z Jego władztwa wszystkie zgorszenia oraz czyniących bezprawie,

i wrzucą ich do ognistego pieca; tam będzie płacz i zgrzytanie zębami.

 Odpowie wam: "Nie znam was, skąd jesteście? Uciekajcie ode mnie, wszyscy pracujący dla niesprawiedliwości!" 

Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Awraama, Iszaaka i Jakowa, i wszystkich proroków pod władzą Boga, a siebie samych precz wyrzuconych.