Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.

Leniwcze! dokądże leżeć będziesz? kiedyż wstaniesz ze snu swego?

Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał.

Nie kochaj się w spaniu, byś snać nie zubożał, otwórz oczy swoje, a nasycisz się chlebem.

Boć pijanica i żarłok zubożeje, a ospały w łatach chodzić będzie.

Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał;

Stróżowie jego ślepi, wszyscy zgoła nic nie umieją, wszyscy są psami niememi, nie mogą szczekać; ospałymi są, leżą, kochają się w drzemaniu.

A to czyócie, wiedząc czas, iż już przyszła godzina, abyśmy się ze snu ocucili; albowiem teraz bliższe nas jest zbawienie, aniżeli kiedyśmy uwierzyli.

Noc przeminęła, a dzieó się przybliżył; odrzućmyż tedy uczynki ciemności, a obleczmy się w zbroję światłości.

 Dlatego się mówi: Wstawaj śpiący i powstań z martwych, a oświetli cię Pomazaniec. 

Do nędzy przywodzi ręka zdradliwa; ale ręka pracowita ubogaca.

Kto zbiera w lecie, jest syn roztropny; kto dosypia we żniwa, jest syn pohaóbienia.

Nie kochaj się w spaniu, byś snać nie zubożał, otwórz oczy swoje, a nasycisz się chlebem.

Boć pijanica i żarłok zubożeje, a ospały w łatach chodzić będzie.

 Ponieważ gdy byliśmy u was, to wam nakazaliśmy, że jeśli ktoś nie chce pracować, niech też nie je.