Kto zaczyna zwadę, jest jako ten, co przekopuje wodę; przetoż niż się zwada rozsili, zaniechaj go.

Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.

Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.

 Obawiam się jednak, że gdy przybędę do was, to zawiodę się na was, a wy na mnie, że dojdzie do jakiś kłótni, ekscytacji, wzburzenia, intryg, oszczerstw, pokątnych szemrań, unoszenia się pychą i ogólnego zamieszania. 

 Ponieważ gniewne rozdrażnienie człowieka nie współpracuje ze sprawiedliwością Boga.

 Jeżeli macie w swoim sercu gorzką zawiść i skłonność do podjudzania, to przynajmniej nie chlubcie się i nie kłamcie przeciwko prawdzie.

 Tam, gdzie wrzą emocje i jest podjudzanie dla własnego zysku, tam też będzie skłonność do anarchii i wszelkich nieuczciwych działań.

Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha.

Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.

Rozrządź na polu robotę twoję, a sprawuj pilnie rolę swoję; a potem będziesz budował dom twój.

I stało się potem, że sobie nasprawiał Absalom wozów, i koni, i pięćdziesiąt mężów, którzy chodzili przed nim.

Lecz Adonijasz, syn Haggity, wynosił się, mówiąc: Ja będę królował. I nasprawiał sobie wozów i jezdnych, i pięćdziesiąt mężów, którzy biegali przed nim.

Biada temu, kto buduje dom swój z niesprawiedliwością, a pałace swoje z krzywdą, który bliźniego swego darmo zniewala, a zapłaty mu jego nie daje!

Izali będziesz królował, że mieszkasz między cedrami? Ojciec twój izali nie jadał i nie pijał? kiedy czynił sąd i sprawiedliwość, tedy się miał dobrze;

A iż król widział stróża i Świętego zstępującego z nieba a mówiącego: Podrąbcie to drzewo, a zepsujcie je, wszakże pieó i z korzeniem jego w ziemi zostawcie, aby rosą niebieską był skrapiany a z zwierzętami polnemi niech się pasie, ażby się wypeł niło siedm lat nad nim;

Tenci jest wykład, o królu! i ten dekret Najwyższego, który wyszedł na króla, pana mego;