Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a język jego sąd opowiada.

Wydało serce moje słowo dobre; rozprawiać będę pieśni moje, o królu! język mój będzie jako pióro prędkiego pisarza.

Nie odrzucaj mię od oblicza twego, a Ducha swego świętego nie odbieraj odemnie.

Tedy będę nauczał przestępców dróg twoich, aby się grzesznicy do ciebie nawrócili.

Usta moje opowiadać będą sprawiedliwość twoję, cały dzieó zbawienie twoje, aczkolwiek liczby jego nie wiem.

Boże! uczyłeś mię od młodości mojej, i opowiadam aż po dziś dzieó dziwne sprawy twoje.

Otworzę w podobieóstwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.

Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Paóskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.

Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;

Wargami mojemi opowiadam wszystkie sądy ust twoich.

A czem więcej kaznodzieja był mędrszym, tem więcej nauczał umiejętności ludu, a rozważał i wywiadywał się, i składał wiele przypowieści.

Starał się kaznodzieja, jakoby znalazł powieści wdzięczne, i napisał, co jest dobrego, i słowa prawdziwe.

Plastrem miodu opływają wargi twoje, oblubienico moja! miód i mleko pod językiem twoim, a wonność szat twoich, jako wonność Libanu.

Co mówię wam w ciemności, opowiedzcie w świetle; a co słyszycie na ucho, rozgłoście na dachach.

Jeszu podszedł i powiedział im: Dana mi została wszelka władza w niebie i na ziemi.

Uczcie ich przestrzegać wszystkiego, co wam przekazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do końca eonu".

Dał im polecenie: Idźcie po całym świecie i głoście dobrą nowinę całemu stworzeniu.

Zatem Pan rzekł Pawłowi w nocy w widzeniu: Nie bój się, ale mów, a nie milcz.

Bom ja jest z tobą, a żaden się na cię nie targnie, abyć miał co złego uczynić; albowiem ja wielki lud mam w tem mieście.

 Jak mają wzywać tego, w którego nie uwierzyli? Jak zaś uwierzą w tego, o którym nie słyszeli? Jak zaś mają usłyszeć bez głoszącego? 

Aleć nie wszyscy posłuszni byli Ewangielii; albowiem Izajasz mówi: Panie! któż uwierzył kazaniu naszemu?

Albowiem nie śmiałbym mówić tego, czego by nie sprawował Chrystus przez mię w przywodzeniu ku posłuszeóstwu pogan, przez słowo i przez uczynek,

A to tak usiłując kazać Ewangieliję, gdzie i mianowany nie był Chrystus, abym na cudzym fundamencie nie budował.

Żadna mowa plugawa niech z ust waszych nie pochodzi; ale jeźli która jest dobra ku potrzebnemu zbudowaniu, aby była przyjemna słuchającym.

 a co usłyszałeś ode mnie w obecności wielu świadków, to przekaż ludziom godnym zaufania, którzy będą zdolni także innych nauczać. 

Srebro wyborne jest język sprawiedliwego; ale serce niezbożnych za nic nie stoi.

Wargi sprawiedliwego wiele ich żywią; ale głupi dla głupstwa umierają.

Potomstwo żmijowe! Jakże wy możecie mówić dobrze, skoro źli jesteście? Przecież z obfitości serca usta mówią.

I język jest ogieó i świat niesprawiedliwości; takci jest postanowiony język między członkami naszemi, który szpeci wszystko ciało i zapala koło urodzenia naszego, i bywa zapalony od ognia piekielnego.