Lepsza jest trocha w bojaźni Paóskiej, niżeli skarb wielki z kłopotem.

Abym tym, którzy mię miłują, dała w dziedzictwo majętność wieczną, i skarby ich napełniła.

Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa.

Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.

Majętność i bogactwa są w domu jego, a sprawiedliwość jego trwa na wieki.

Za większe pokładając bogactwo nad skarby Egipskie urąganie Chrystusowe; bo się oglądał na odpłatę.

Błogosławieóstwo Paóskie ubogaca, a nie przynosi z sobą utrapienia.

Lepsza jest trocha z sprawiedliwością, niż wiele dochodów niesprawiedliwych.

Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,

Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.

Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież naó Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści naó, i na pokarmy jego.

Lepsza jest trocha sprawiedliwego, niż wielkie bogactwa wielu niepobożnych;

Lepsza jest pełna garść z pokojem, niżeli obie garści pełne z pracą i z udręczeniem ducha.

Gdzie wiele majętności, wiele bywa tych, co ją jedzą. Cóż tedy za pożytek Panu z tego? jedno że na nie patrzy oczyma swemi.

Jest ciężka bieda, którąm widział pod słoócem; bogactwa zachowane na złe pana swego.

Jako nagi wyszedł z żywota matki swojej, tak się wraca, jako był przyszedł, a nie odnosi nic z pracy swojej, coby miał wziąć w rękę swoję.

Nuż teraz, bogacze! płaczcie, narzekając nad nędzami waszemi, które przyjdą.

Złoto wasze i srebro wasze pordzewiało, a rdza ich będzie na świadectwo przeciwko wam i pożre ciała wasze jako ogieó; zgromadziliście skarb na ostatnie dni.