Zatem rzekł Farao do Józefa: Ponieważ ci oznajmił Bóg to wszystko, nie masz żadnego tak rozumnego i mądrego jako ty.

I odpowiedział jeden z sług, i rzekł: Otom widział syna Isajego Betlehemczyka, który umie grać, a jest człowiek mężny, i rycerski, i sprawny, i gładki, a Pan jest z nim.

I wpadały książęta Filistyóskie do ziemi. A kiedykolwiek wpadały, roztropniej sobie poczynał Dawid nad wszystkie sługi Saulowe; przetoż sławne było imię jego bardzo.

Mądrość człowieka oświeca oblicze jego, a hardość twarzy jego odmienia.

Powiedział Pan: Kto jest zarządcą wiernym i roztropnym, którego ustanowi Pan nad terapeutami swoimi, by dawać w porę porcje?

Zaprawdę wam powiadam, że postawi go nad całym swoim mieniem.

I pochwalił pan szafarza niesprawiedliwego, iż roztropnie uczynił; bo synowie tego świata roztropniejsi są nad syny światłości w rodzaju swoim.

 Według łaski Bożej, która mi została dana, jako mądry architekt założyłem fundament, a ktoś inny na nim buduje: jednak każdy niech uważa, jak na nim buduje. 

Czy ktoś zbuduje na tym fundamencie ze złota, srebra, drogich kamieni, czy z drewna, siana i słomy 

 Jeśli czyjaś praca, czyli budowanie na tym fundamencie, przetrwa, zapłatę dostanie. 

 Dlatego nie osądzajcie przedwcześnie, poczekajcie na przyjście Pana, który rozjaśni to, co kryje się w ciemnościach i ujawni zamiary serc. Wtedy każdy otrzyma od Boga pochwałę.

 Ponieważ nie ten, kto sam się poleca, jest zaakceptowany, ale ten, którego Pan poleca.

Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.

Mądrzy dziedzicznie sławę osiędą, ale głupi odniosą zelżywość.

Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.

I rzekł Samuel do Saula; Głupieś uczynił, nie zachowałeś przykazania Pana Boga twego, któreć rozkazał; albowiem terazby był utwierdził Pan królestwo twoje nad Izraelem aż na wieki.

Poznał tedy Saul głos Dawida, i rzekł: Twójże to głos, synu mój Dawidzie? Odpowiedział Dawid: Głos to mój, królu, panie mój.

Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.

A wiele z tych, którzy śpią w prochu ziemi, ocucą się, jedni ku żywotowi wiecznemu, a drudzy na pohaóbienie i na wzgardę wieczną.

Aleście wy zstąpili z drogi, i byliście zgorszeniem wielom w zakonie, zepsowaliście przymierze Lewiego, mówi Pan zastępów.

Przetoż i Jam was uczynił wzgardzone i poniżone u wszystkich ludzi, tak jakoście wy nie strzegli dróg moich, a mieliście wzgląd na osobę w zakonie.

mówiąc: Zgrzeszyłem, ponieważ wydałem krew niewinną. Oni zaś odpowiedzieli: Co nam do tego? To twój problem.

Wówczas wrzucił srebrniki do przybytku i oddalił się, żeby się powiesić.

A zarazem uderzył go Anioł Paóski, przeto, że nie dał chwały Bogu, a będąc roztoczony od robactwa, zdechł.