Jako przemija wicher, tak się niepobożni nie ostoją; ale sprawiedliwy ma grunt wieczny.

Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.

Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.

Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.

Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?

A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?

Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.

Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:

Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.

Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeó sprawiedliwych daje ją.

Który pieniędzy swych nie daje na lichwę, i darów przeciwko niewinnym nie przyjmuje. Kto to czyni, nie zachwieje się na wieki.

Pieśó stopni. Którzy ufają w Panu, są jako góra Syon, która się nie poruszy, ale na wieki zostaje.

Jako około Jeruzalemu są góry, tak Pan jest około ludu swego, od tego czasu aż i na wieki.

Aby Chrystus przez wiarę mieszkał w sercach waszych;

 będąc zakorzenieni i nadbudowywani w Nim, i utwierdzeni w wierze. Tak, jak was nauczono, okazujcie wdzięczność.