Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.

Serce wesołe uwesela twarz; ale dla żałości serca duch strapiony bywa.

Wszystkie dni ubogiego są złe; ale kto jest wesołego serca, ma gody ustawiczne.

Przyjemna jest dobra odpowiedź udzielona w odpowiednim czasie.

Serce wesołe oczerstwia jako lekarstwo; ale duch sfrasowany wysusza kości.

Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?

I stało się miesiąca Nisan roku dwudziestego Artakserksesa króla, gdy było wino przed nim, że wziąwszy wino, podałem je królowi, a nie bywałem przedtem tak smutny przed nim.

I rzekł mi król: Czemuż twarz twoja tak smutna, gdyż nie chorujesz? Nic to innego, jedno smutek serca. I zlękłem się nader bardzo.

Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.

Jest jako rana w kościach moich, gdy mi urągają nieprzyjaciele moi, mówiąc do mnie na każdy dzieó: Kędy jest Bóg twój?

Następnie wziął ze sobą Piotra, Jakowa oraz Jana i widać było po Nim, że jest smutny i zaniepokojony.

Powiedział im: Moja dusza jest smutna aż do śmierci. Zostańcie tu i czuwajcie.

Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem.

Przyjemna jest dobra odpowiedź udzielona w odpowiednim czasie.

Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom.

Jakie jest jabłko złote z wyrzezaniem srebrnem, takieć jest słowo do rzeczy powiedziane.

Jako maść i kadzenie uwesela serce: tak słodkość przyjaciela uwesela więcej, niż własna rada.

Panujący Pan dał mi język umiejętny, abym umiał czasu przygodnego mówić słowo upracowanemu. Budzi mię na każdy zaranek, pobudza uszy moje, abym słuchał tak jako uczący się pilnie.

I odpowiedział Pan Aniołowi onemu, który mówił zemną, słowy dobremi, słowy pociesznemi.

Albowiem z wielkiego ucisku i utrapienia serca, i z wielą łez pisałem wam, nie żebyście mieli być zasmuceni, ale żebyście miłość poznali, którą nader obficie mam przeciwko wam.

Dosyćci ma taki na zgromieniu tem, które się stało od wielu,