Gdy co Bogu poślubisz, nie omieszkiwaj tego oddać, boć mu się głupi nie podobają; cokolwiek poślubisz, oddaj.

Początek słów ust jego głupstwo, a koniec powieści jego wielkie błazeóstwo.

Bo głupi wiele mówi, choć nie wie ten człowiek, co ma być. Albowiem któż mu oznajmi, co po nim nastanie?

Albowiem w wielu upadamy wszyscy; jeźli kto nie upada w słowie, ten jest doskonałym mężem, który też może na wodzy trzymać i wszystko ciało.

Kto zawściąga mowy swe, jest umiejętnym; drogiego ducha jest mąż rozumny.

Gdy głupi milczy, za mądrego poczytany bywa; a który zatula wargi swoje, za rozumnego.

(Przedniejszemu śpiewakowi Jedytunowi psalm Dawidowy.)

 Zrozumcie to, bracia moi umiłowani, że każdy człowiek powinien być szybki do słuchania, a powolny do mówienia i do ulegania rozdrażnieniu.

Albowiem w wielu upadamy wszyscy; jeźli kto nie upada w słowie, ten jest doskonałym mężem, który też może na wodzy trzymać i wszystko ciało.