Mów do synów Izraelskich, aby mi zebrali podarek; od każdego człowieka, którego dobrowolnym uczyni serce jego, odbierać będzie podarek mój.

I hijacynt, i szarłat, i karmazyn dwa kroć farbowany; i biały jedwab, i sierść kozią;

Oliwę do świecenia, wonne rzeczy na olejek pomazywania, i na wonne kadzenie;

I uczynią mi świątnicę, abym mieszkał w pośrodku ich.

Uczynią też skrzynią z drzewa sytym; półtrzecia łokcia będzie długość jej a półtora łokcia szerokości jej, a półtora łokcia wysokość jej.

Ulejesz też do niej cztery kolce złote, które przyprawisz do czterech węgłów jej; dwa kolce do jednego jej boku, i dwa kolce do drugiego jej boku.

I przewleczesz drążki przez kolce na bokach skrzyni, aby na nich skrzynię noszono.

A włożysz w tę skrzynię świadectwo, któreć dam.

Dwa też cheruby wykujesz ze złota. Uczynisz zaś je na obu końcach przebłagalni.

Cheruby będą miały rozpostarte skrzydła ku górze i zakrywać będą swymi skrzydłami przebłagalnię, twarze zaś będą miały zwrócone jeden ku drugiemu. I ku przebłagalni będą zwrócone twarze cherubów. 

Tam się z tobą schodzić będę, i z tobą rozmawiać z ubłagalni, z pośrodku dwu Cherubów, którzy będą nad skrzynią świadectwa, o wszystkiem, coć rozkażę synom Izraelskim.

I powleczesz go złotem czystem, a uczynisz mu koronę złotą w około.

Także uczynisz do niego cztery kolce złote, i przybijesz kolce na czterech rogach, które są u czterech nóg jego.

A uczynisz te drążki z drzewa sytym, i powleczesz je złotem, i będzie na nich stół noszony.

I kłaść będziesz na ten stół chleby pokładne przed twarz moję ustawicznie.

Przez sześć dni odprawowana będzie robota; ale dzieó siódmy będzie wam święty, sabbat odpocznienia Paóskiego; kto by weó robił robotę, umrze.

Rzekł też Mojżesz do wszystkiego zgromadzenia synów Izraelskich, mówiąc: Tać jest rzecz, którą przykazał Pan mówiąc:

I hijacynt, i szarłat, i karmazyn dwa kroć farbowany, i biały jedwab, i sierść kozią;

I oliwę do świecenia, i rzeczy wonne na olejek pomazywania, i dla kadzenia wonnego;

A wszyscy dowcipnego serca między wami przyjdą, i robić będą, cokolwiek rozkazał Pan:

Skrzynie i drążki jej, ubłagalnią, i oponę do zasłony,

I świecznik do świecenia z naczyniem jego, i lampy jego, i oliwę do świecenia.

Ołtarz do całopalenia, i kratę jego miedzianą, drążki jego, i wszystkie naczynia jego, wannę z stolcem jej.

Kołki do przybytku i kołki do sieni z sznurami jej.

Wyszło tedy wszystko zgromadzenie synów Izraelskich od obliczności Mojżeszowej.

Przychodzili tedy mężowie z niewiastami, każdy, kto był ochotnego serca, przynosili zapony, i nausznice, i pierścienie, i manele, i wszelakie naczynia złote, i ktokolwiek przynosił ofiarę złotą Panu.

Ktokolwiek ofiarował podarek srebra i miedzi, przynosili na ofiarę Panu, każdy też, co miał drzewo sytym, na wszelaką potrzebę ku usłudze przynosili.

A wszystkie niewiasty których pobudziło serce ich umiejętne, przędły sierść kozią.

Także rzeczy wonne i oliwę do świecenia, i na olejek pomazywania i na wonne kadzenia.

Zatem rzekł Mojżesz do synów Izraelskich: Oto, wezwał Pan z imienia Besaleela, syna Urowego, syna Churowego, z pokolenia Judy,

I ku dowcipnemu wymyślaniu, cokolwiek może być urobione ze złota, i z srebra, i z miedzi;

Dał nadto do serca jego, aby uczyć mógł inszych, on, i Acholijab, syn Achysamechów z pokolenia Dan.

I rzekł do Aarona: Weźmij sobie cielca młodego na ofiarę za grzech, i barana na ofiarę całopalenia, oboje zupełne, i ofiaruj je przed obliczem Paóskiem.

Także wołu, i barana na ofiary spokojne ku ofiarowaniu przed Panem, i ofiarę śniedną nagniecioną z oliwą; albowiem się wam dziś Pan ukaże.

Zatem rzekł Mojżesz: Tać jest rzecz, którą wam Pan rozkazał; czyócież ją, a ukaże się wam chwała Paóska.

Tedy przystąpił Aaron do ołtarza, i zabił cielca na ofiarę za grzech swój.

I przyjdzie Aaron z synami swymi, gdy się będzie miał ruszyć obóz, a zdejmą oponę zasłony, i okryją nią skrzynię świadectwa;

Także stół chlebów pokładnych przykryją oponą hijacyntową, a położą na nim misy, i przystawki, i kubki, i czasze do nalewania; a chleb ustawicznie na nim będzie.

Wezmą też oponę hijacyntową, którą nakryją świecznik do świecenia z lampami jego, i nożyczki jego, i kaganki jego, i wszystkie naczynia do oliwy jego, których używają przy nim:

Na ołtarz także złoty rozpostrzą oponę hijacyntową, a włożą naó przykrycie z skór borsukowych, i założą drążki jego.

Do tego zmiotą popiół z ołtarza, a na nim rozpostrzą oponę szarłatową;

A gdy to wykona Aaron z synami swymi, że przykryje świątnicę ze wszystkiem naczyniem świątnicy, a będzie się miał ruszyć obóz, tedy potem przyjdą synowie Kaatowi, aby one rzeczy nieśli; ale się nie będą dotykali świątnicy, aby nie pomarli. Tać jest posługa synów Kaatowych, przy namiocie zgromadzenia.

Potem rzekł Pan do Mojżesza i Aarona, mówiąc:

Ale to im uczynicie, aby żyli a nie pomarli, gdy przystępować będą do miejsca najświętszego: Aaron i synowie jego przyjdą, i postanowią każdego z nich nad pracą jego i nad brzemieniem jego.

Zatem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:

Od tego, który ma trzydzieści lat i wyżej, aż do tego, który ma pięćdziesiąt lat, policzysz je, którzy sposobni będą do tej pracy, aby mogli usługować przy namiocie zgromadzenia.

Nosić będą opony przybytku, i namiot zgromadzenia z przykryciem jego; także przykrycie borsukowe, które z wierzchu na nim jest, i zasłonę od drzwi namiotu zgromadzenia;

Według rozkazania Aarona i synów jego będzie wszelka usługa synów Gersonowych przy każdem brzemieniu ich, i przy każdej usłudze ich; a poruczycie im pod straż wszystkie brzemiona ich.

Syny także Merarego według familii ich, i według domów ojców ich policzysz:

A ta będzie powinność pracy ich we wszystkiej usłudze ich w namiocie zgromadzenia: deski przybytku, i drągi jego, i słupy jego, i podstawki jego nosić;