A kapłan Madyjaóski miał siedem córek, które wyszedłszy czerpały wodę, i nalewały do koryt, aby napoiły trzodę ojca swego;

I przyzwolił Mojżesz mieszkać z onym mężem, który dał Zeforę, córkę swoję, Mojżeszowi.

A Mojżesz pasł trzodę Jetra, świekra swego, kapłana Madyjaóskiego; i zagnał trzodę na puszczą, a przyszedł do góry Bożej, do Horeb,

Odszedł tedy Mojżesz, i wrócił się do Jetra, świekra swego, i mówił do niego: Pójdę teraz, a wrócę się do braci mojej, którzy są w Egipcie, a obaczę, sąli jeszcze żywi. A Jetro rzekł do Mojżesza: Idź w pokoju.

Potem rzekł Mojżesz do Hobaba, syna Raguelowego Madyjaóczyka, świekra swego: My ciągniemy do miejsca, o którem rzekł Pan: Dam je wam. Pójdź z nami, a uczynimyć dobrze, ponieważ Pan obiecał wiele dobrego Izraelowi.

Ale Heber Cynejczyk odłączył się od Cynejczyków, od synów Hobaby, świekra Mojżeszowego, i rozbił namiot swój aż do Elon w Sananim, które jest w Kades.

Będę błogosławił Pana na każdy czas; zawżdy będzie chwała jego w ustach moich.

(Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający.)

Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?

Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.

Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Paóskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.

Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.

Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.

Któż wysłowi niezmierną moc Paóską, a wypowie wszystkę chwałę jego?

A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.

A będzie mi to sławą, weselem, chwałą, i ozdobą przed wszystkiemi narodami ziemi, które usłyszą o wszystkiem dobrem, które Ja im czynię, i ulękną się, a zatrwożą się nad wszystkiem dobrem i nad wszystkim pokojem, który Ja im sposobię.

Tak mówi Pan zastępów: W one dni uchwycą się dziesięć mężów ze wszystkich języków onych narodów; uchwycą się, mówię, podołka jednego Żyda, mówiąc: Pójdziemy z wami, bo słyszymy, że Bóg jest z wami.

 Jedynie słyszeli, że wcześniejszy prześladowca teraz głosi dobrą nowinę wiary, którą wcześniej zwalczał. 

 i z tego powodu chwalili Boga. 

Tego Mojżesza, którego się byli zaprzali, mówiąc: Któż cię postanowił książęciem i sędzią? Tego Bóg książęciem i wybawicielem posłał przez rękę Anioła, który mu się ukazał w krzaku.

I ten je wywiódł, czyniąc cuda i znamiona w ziemi Egipskiej i na morzu Czerwonem, i na puszczy, przez czterdzieści lat.

A gdy tam przyszli i zgromadzili zbór, oznajmili, co Bóg przez nie uczynił, a iż poganom drzwi wiary otworzył.

I milczało wszystko ono mnóstwo, a słuchali Barnabasza i Pawła, którzy opowiadali, jako wielkie znamiona i cuda czynił Bóg przez nie między pogany.

Które pozdrowiwszy, rozpowiedział im wszystko porządnie, co Bóg uczynił między pogany przez usługę jego.

Co oni usłyszawszy, chwalili Pana i rzekli mu: Widzisz, bracie! jako jest wiele tysięcy Żydów, którzy uwierzyli; a ci wszyscy gorliwi są miłośnicy zakonu.

Albowiem nie śmiałbym mówić tego, czego by nie sprawował Chrystus przez mię w przywodzeniu ku posłuszeóstwu pogan, przez słowo i przez uczynek,

I rzekł Pan do Mojżesza: Oto, ustanawiam cię Bogiem dla Faraona, a Aaron, brat twój, będzie prorokiem twoim.

A Ja zatwardzę serce Faraonowe, i rozmnożę znaki moje i cuda moje w ziemi Egipskiej.

A poznają Egipczanie, żem Ja Pan, gdy wyciągnę rękę moję na Egipt, i wywiodę syny Izraelskie z pośrodku ich.

A Mojżesz miał osiemdziesiąt lat, a Aaron osiemdziesiąt i trzy lata, gdy mówili do Faraona.

Gdy wam rzecze Farao, mówiąc: Uczyócie jaki cud, tedy rzeczesz do Aarona: Weźmij laskę twoję, a porzuć przed Faraonem, a obróci się w węża.

 Wezwał też Faraon uczonych i farmaceutów, a ci dzięki swoim miksturom osiągnęli podobny efekt.

I zatwardziało serce Faraonowe, i nie usłuchał ich, jako powiedział Pan.

Idź do Faraona rano, oto, wynijdzie nad wodę, tedy staniesz przeciwko niemu nad brzegiem rzeki, a laskę, która się była obróciła w węża, weźmiesz w rękę twoję,

Bośmy słyszeli, jako wysuszył Pan wody morza czerwonego przed wami, gdyście wychodzili z Egiptu, i coście uczynili dwom królom Amorejskim, którzy byli z onej strony Jordanu, Sehonowi, i Ogowi, któreście pobili.

I odpowiedzieli mu: Z ziemi dalekiej bardzo przyszli słudzy twoi w imieniu Pana, Boga twego; bośmy słyszeli sławę jego, i wszystko, co uczynił w Egipcie;

A pokazywałeś znaki i cuda na Faraonie, i na wszystkich sługach jego, i na wszystkim ludu ziemi jego; boś poznał, że sobie hardzie postępowali przeciwko nim, i uczyniłeś sobie imię, jako się to dziś pokazuje.

I rozdzieliłeś morze przed nimi, a przeszli przez pośrodek morza po suszy; a tych, którzy ich gonili, wrzuciłeś w głębokości, jako kamieó w wody gwałtowne.

Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?

Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.

Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;

Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.

Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.

Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.

Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.

A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.

A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.

Który poraził Egipczan na pierworodnych ich; albowiem na wieki miłosierdzie jego.

W ręce mocnej i w ramieniu wyciągnionem; albowiem na wieki miłosierdzie jego.

I przeprowadził lud Izraelski pośrodkiem jego; albowiem na wieki miłosierdzie jego.

Który prowadził lud swój przez puszczę; albowiem na wieki miłosierdzie jego.

I wspominał sobie lud jego na dni starodawne, i na Mojżesza, mówiąc: Gdzież jest ten, który ich wywiódł z morza, z pasterzem trzody swojej? Gdzież jest ten, który położył w pośrodku jego Ducha swego Świętego?

Który ich przeprowadził przez przepaści, jako konia po puszczy, a nie szwankowali?