Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.

Panie! nakłoó niebios twoich, a zstąp; dotknij się gór, a zakurzą się.

Zabłyśnij błyskawicą, a rozprosz ich; puść strzały twoje, a poraź ich.

Stało się tedy dnia trzeciego rano, że były grzmienia, i błyskawice, i gęsty obłok nad górą, i głos trąby bardzo potężny; a bał się wszystek lud, który był w obozie.

A góra Synaj kurzyła się wszystka, przeto, iż zstąpił na nią Pan w ogniu; i występował dym z niej, jako dym z pieca, i trzęsła się wszystka góra bardzo.

On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.

Przed obliczem Paóskiem zadrżała ziemia, przed obliczem Boga Jakóbowego.

On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.

Ale Pan jest Bóg prawy, jest Bóg żywy, i król wieczny; przed jego zapalczywością ziemia drży, a narody nie mogą znieść rozgniewania jego.

Jeszu zawołał ponownie donośnym głosem i oddał ducha.

W tym momencie zasłona w przybytku została rozerwana, od góry do dołu, ziemią zatrzęsło, a skały popękały,

Doszło do silnego trzęsienia ziemi, gdy Poseł Pana zstąpił z nieba, podszedł, odtoczył kamień i usiadł na nim.

Wygląd jego był jak błyskawica, a jego odzienie białe jak śnieg.

Tedy otworzony jest kościół Boży na niebie i widziana jest skrzynia przymierza jego w kościele jego; i stały się błyskawice i głosy, i grzmienia, i trzęsienia ziemi i grad wielki.

 Zobaczyłem niebo otwarte i konia białego, a siedzący na nim nazywany jest Wiernym i Prawdziwym i sprawiedliwie sądzi oraz walczy.