W Panu się chlubić będzie dusza moja, co usłyszawszy pokorni rozweselą się.

Błogosławcież narody Boga naszego, i ogłaszajcie głos chwały jego.

Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:

Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.

Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;

Chwalcie Pana wszystkie narody! chwalcie go wszyscy ludzie!

Wysławiajcie Pana, albowiem dobry; albowiem na wieki trwa miłosierdzie jego;

Wysławiajcież Pana, albowiem jest dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.

Wysławiajcież Pana nad panami; albowiem na wieki miłosierdzie jego;

Królowie ziemscy, i wszystkie narody; książęta i wszyscy sędziowie ziemi;

Chwalcie imię Paóskie; albowiem wywyższone jest imię jego samego, a chwała jego nad ziemią i niebem.

Niech wszelki duch chwali Pana! Halleluja.

Wstąpił Bóg z krzykiem; Pan wstąpił z głosem trąby.

Śpiewajcież Bogu, śpiewajcie; śpiewajcież królowi naszemu, śpiewajcie.

Przedniejszemu śpiewakowi pieśó psalmu.

Wykrzykuj Bogu wszystka ziemo! Śpiewajcież psalmy na chwałę imienia jego, ogłaszajcie sławę i chwałę jego.

(Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi.)

Śpiewajcie Panu pieśó nową; śpiewajcie Panu wszystka ziemia!

Śpiewajcież Panu, dobrorzeczcie imieniowi jego, opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienie jego.

Psalm samego Dawida. O miłosierdziu i o sądzie śpiewać będę; tobie, o Panie! śpiewać będę.

Zaśpiewał tedy Mojżesz i synowie Izraelscy tę pieśó Panu, a rzekli mówiąc: Śpiewać będę Panu, iż wielmożnie wywyższon jest; konia i jezdnego jego wrzucił w morze.

I mówiła do nich Maryja: Śpiewajcie Panu, albowiem możnie wywyższon jest; konia i jezdnego jego wrzucił do morza.

Śpiewajcie mu, grajcie mu, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.

 przemawiajcie do siebie w psalmach i hymnach, i pieśniach pełnych tchnienia, śpiewajcie i grajcie Panu w waszych sercach.

Słowo Pomazańca niech zadomowi się w was obficie z wszelką mądrością, nauczając i napominając was przez psalmy, hymny, i pieśni natchnione z wdzięcznością nućcie w sercach waszych Bogu.

I śpiewali nową pieśó, mówiąc: Godzieneś jest wziąć księgi i otworzyć pieczęci ich, żeś był zabity i odkupiłeś nas Bogu przez krew swoję ze wszelkiego pokolenia i języka, i ludu, i narodu:

A śpiewali, jakoby nową pieśó, przed stolicą i przed onem czworgiem zwierząt, i przed starcami, a żaden się nie mógł onej pieśni nauczyć, oprócz onych stu czterdziestu i czterech tysięcy, którzy są z ziemi kupieni.

A śpiewali pieśó Mojżesza, sługi Bożego, i pieśó Barankową, mówiąc: Wielkie i dziwne są sprawy twoje, Panie Boże wszechmogący! sprawiedliwe i prawdziwe są drogi twoje, o królu świętych!

Przedniejszemu śpiewakowi pieśó psalmu.

Śpiewajże Panu wszystka ziemio; wykrzykajcie, a weselcie się i śpiewajcie.

Na trąbach i na kornetach krzykliwych głos wydawajcie przed Królem i Panem.

Rzeki niech klaskają rękoma; góry wespół niech się rozradują,

Psalm dla dziękczynienia. Wykrzykajcie Panu, wszystka ziemio!

I śpiewali jedni po drugich chwaląc a wysławiając Pana, że dobry, że na wieki miłosierdzie jego nad Izraelem. Wszystek także lud krzyczał krzykiem wielkim, chwaląc Pana, przeto, iż był założony dom Paóski.

Tak, iż lud nie mógł rozeznać głosu krzyku wesołego od głosu płaczącego ludu; albowiem lud on krzyczał głosem wielkim, tak że głos było daleka słyszeć.

I rzeczecie dnia onego: Wysławiajcie Pana wzywajcie imienia jego, opowiadajcie między narodami sprawy jego, przypominajcie, że wysokie jest imię jego.

Wykrzykaj a śpiewaj, obywatelko Syoóska! albowiem wielki jest w pośrodku ciebie Święty Izraelski.

Słyszany, mówię, będzie głos radości, i głos wesela, głos oblubieóca, i głos oblubienicy, głos mówiących: Wysławiajcie Pana zastępów; albowiem dobry jest Pan, albowiem na wieki miłosierdzie jego; i głos przynoszący ofiarę chwały do domu Paóskiego, gdyż przywrócę pojmanych z tej ziemi, jako na początku, mówi Pan.

Tłumy, które szły przed nim i za Nim, wołały: Hosanna [zbaw nas] Syny Dawida! Błogosławiony Ten, który przychodzi w imieniu Pana. Hosanna [zbaw nas] na wysokościach!

I słyszałem głos jako ludu wielkiego i jako głos wielu wód, i jako głos mocnych gromów, mówiących: Halleluja! iż ujął królestwo Pan Bóg wszechmogący.

I położę na morzu rękę jego i na rzekach prawicę jego.

Żyje Pan, i błogosławiona skała moja; niechże będzie wywyższony Bóg, opoka zbawienia mego.

I wszyscy tenże napój duchowny pili; albowiem pili z opoki duchownej, która za nimi szła; a tą opoką był Chrystus.