I dusza moja bardzo jest zatrwożona; ale ty, Panie! pokądże?

Zniszczył ją wieprz dziki, a zwierz polny spasł ją.

Wszakże gdy ich wyplenię, nawrócę się i zmiłuję się nad nimi, a przywiodę zasię każdego z nich do dziedzictwa jego, i każdego z nich do ziemi jego.

Rozedrzyjcie serce wasze a nie szaty wasze, i nawróćcie się do Pana, Boga waszego; boć on jest łaskawy i miłosierny, nierychły ku gniewu, a hojny w miłosierdziu, i żałujący złego.

Któż wie, nie obrócili się, a nie będzieli mu żal, i nie zostawili po sobie błogosławieóstwa na śniedną i mokrą ofiarę Panu, Bogu waszemu.

Przetoż tak mówi Pan: Nawróciłem się do Jeruzalemu w miłosierdziu, dom mój zbudowany będzie w niem, mówi Pan zastępów, i sznur rozciągniony będzie na Jeruzalem.

Ukróciłeś dni młodości jego, a przyodziałeś go haóbą. Sela.

Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.

Zaite Pan sądzić będzie lud swój, a nad sługami swymi zmiłuje się.

I użalił się Pan nad złem, które mówił, że uczynić miał ludowi swemu.

Kupcem jest, w którego ręku są szale fałszywe; gwałt umiłował.

I żałował Pan tego; a rzekł Pan: Nie stanie się.

I żałował Pan tego, a rzekł panujący Pan: I toć się nie stanie.

I rzekł Bóg do Jonasza: Dobrzeż to, że się tak gniewasz o tę banię? I rzekł: Dobrze, że się gniewam aż na śmierć.