Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.

Pragnie dusza moja do Boga, do Boga żywego, mówiąc: Kiedyż przyjdę, a okażę się przed obliczem Bożem?

Przez cały dzieó urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.

O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.

Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cieó.

Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.

Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,

I zapłakał Jeszu.

(Pieśó a psalm synów Korego przedniejszemu śpiewakowi na Machalat ku śpiewaniu, nauczający, (złożony)od Hemana Ezrahytczyka.)

Ale ja do Boga zawołam, a Pan mię wybawi.

Panie, zmiłuj się nade mną, bo nieustannie wołam do Ciebie.

Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.

Poraź poczet kopijników, zgromadzenie mocnych wodzów, i ludu bujnego, hardych, chlubiących się kęsem srebra; rozprosz narody pragnące wojny.

Wyciągam ręce moje ku tobie; dusza moja, jako sucha ziemia, ciebie pragnie. Sela.

Zatem stało się słowo Paóskie do mnie, mówiąc:

Jeźli ty przygotujesz serce twoje, a wyciągniesz do niego ręce twoje;