(Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt psalm Dawidowy.)

(Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi.)

Jakoż drogie jest miłosierdzie twoje, Boże! przetoż synowie ludzcy w cieniu skrzydeł twoich ufają.

O jednem rzecz prosił Pana, i tej szukać będę; abym mieszkał w domu Paóskim po wszystkie dni żywota mego, a żebym oglądał wdzięczność Paóską, i dowiadywał się w kościele jego.

(Pieśó psalmu synów Korego.)

Wielki jest Pan, i bardzo chwalebny w mieście Boga naszego, na górze świętej swojej.

Umiłował Pan bramy Syoóskie nad wszystkie przybytki Jakóbowe.

Sławne o tobie rzeczy powiadają, o miasto Boże! Sela.

Pieśó stopni Dawidowa. Weselę się z tego, że mi powiedziano: Do domu Paóskiego pójdziemy.

A tak potrzeba było, aby kształty onych rzeczy, które są na niebie, temi rzeczami były oczyszczone, a same rzeczy niebieskie lepszemi ofiarami, niżeli te.

Albowiem Chrystus nie wszedł do świątnicy ręką uczynionej, która by była wizerunkiem prawdziwej, ale do samego nieba, aby się teraz okazywał przed oblicznością Bożą za nami,

 Zobaczyłem święte miasto — nowe Jeruszalem. Widziałem, jak zstępuje z nieba, od Boga, przygotowane jak panna młoda, która jest przystrojona dla swojego męża.

 Usłyszałem potężny głos dochodzący od niebiańskiego tronu, który wołał: "To jest mieszkanie Boga pośród ludzi, ponieważ zamieszka z nimi, a oni będą ludami należącymi do Niego, a On będzie Bogiem, który z nimi będzie przebywał, ponieważ jest ich Bogiem.

Alem kościoła nie widział w niem; albowiem Pan, Bóg wszechmogący, jest kościołem jego, i Baranek.

A nie potrzebuje to miasto słoóca ani księżyca, aby świeciły w niem; albowiem chwała Boża oświeciła je, a świecą jego jest Baranek.

Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.

Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.

A Micheasz rzekł: Słuchajże tedy słowa Paóskiego: Widziałem Pana siedzącego na stolicy swojej, i wszystko wojsko niebieskie stojące po prawicy jego, i po lewicy jego.

Ty, Panie! sam, ty sam, tyś uczynił niebo, nieba niebios, i wszystko wojsko ich, ziemię, i wszystko co jest na niej, morza, i wszystko, co w nich jest, a ty ożywiasz to wszystko; a wojska niebieskie tobie się kłaniają.

Serafinowie stali nad nim, sześć skrzydeł miał każdy z nich; dwoma zakrywał twarz swoję, a dwoma przykrywał nogi swoje, a dwoma latał.

I wołał jeden do drugiego, mówiąc: Święty, święty, święty, Pan zastępów; pełna jest wszystka ziemia chwały jego.