Przetoż wołał Samuel do Pana, i puścił Pan gromy i deszcz dnia onego, i bał się wszystek lud bardzo Pana i Samuela.

A usłyszawszy wszystek lud Izraelski ten sąd, który osądził król, bali się króla: albowiem wiedzieli, że mądrość Boża była w sercu jego ku czynieniu sądu.

Tak sprawiedliwy zakwitnie za dni jego, a będzie obfitość pokoju, dokąd miesiąca staje.

Imię jego będzie na wieki; pokąd słoóce trwa, dziedziczyć będzie imię jego, a błogosławiąc sobie w nim wszystkie narody wielbić go będą.

Na wieki mu zachowam miłosierdzie moje, a przymierze moje stałe będzie przy nim.

Razem przysiągł przez świętobliwość moję, że nie skłamię Dawidowi,

A że nasienie jego zostanie na wieki, a stolica jego jako słoóce przedemną;

Posłał Pan słowo do Jakóba, a upadło w Izraelu.

W czasach tych królów Bóg Nieba wzbudzi królestwo, które nigdy nie ulegnie zniszczeniu. Jego władza nie przejdzie na żaden inny naród. Zetrze i zniweczy ono wszystkie te królestwa, samo zaś będzie trwało na zawsze, 

I dał mu władzę i cześć i królestwo, aby mu wszyscy ludzie, narody i języki służyli; władza jego władza wieczna, która nie będzie odjęta, a królestwo jego, które nie będzie skażone.

A królestwo i władza, i dostojeóstwo królewskie pod wszystkiem niebem dane będzie ludowi świętych najwyższych miejsc, którego królestwo będzie królestwo wieczne, a wszystkie zwierzchności jemu służyć i onego słuchać będą.

On będzie wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego i da Mu Pan Bóg tron Jego ojca Dawida.

Przejmie władzę nad domem Jakowa na eony, a Jego władza nie będzie miała końca.

 A potem będzie koniec, gdy odda królestwo Bogu i Ojcu, gdy położy kres wszystkim Archontom, wszelkiej Władzy i Mocy.

Bo on musi królować, póki by nie położył wszystkich nieprzyjaciół pod nogi jego.

 Jemu chwała w zgromadzeniu i w Pomazańcu Jeszu po wszystkie pokolenia eony eonów. Amen.

I zatrąbił Anioł siódmy i stały się głosy wielkie na niebie mówiące: Królestwa świata stały się królestwami Pana naszego i Chrystusa jego, i królować będzie na wieki wieków.