Albowiem wyrwie ubogiego wołającego, i nędznego, który nie ma pomocnika.

Od zdrady i gwałtu wybawi duszę ich; bo droga jest krew ich przed oczyma jego.

Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.

Ale będzie ubogich sądził w sprawiedliwości, a w prawości będzie karał cichych na ziemi. I uderzy ziemię rózgą ust swoich, a duchem warg swoich zabije niezbożnika.

Ja sam paść będę owce moje, i Ja im poczynię legowiska, mówi panujący Pan.

Zgubionej szukać będę, a zapłoszoną przywiodę, i połamaną zawiążę, a słabą posilę; ale tłustą i mocną wytracę; bo je będę pasł w sądzie.

Bom pasł owce zgotowane na rzeź, was, mówię, o nędzne owce! i wziąwszy sobie dwie laski, jednęm nazwał Uciechą, a drugąm nazwał Związujących, a pasłem one owce.

A dnia onego, gdy wzruszone było, pewnie poznali nędzni z trzody, którzy się na mię oglądali, że to słowo Paóskie.

Niewidomi odzyskują wzrok i unieruchomieni chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia i głusi słyszą, umarli są wskrzeszani, a ubogim głoszona jest dobra nowina,

Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduóskie pokruszysz ich.

Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?

Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?

Pociera bardzo wiele mocarzów, a inszych miasto nich wystawia.

Król mądry rozprasza niezbożnych, i przywodzi na nich pomstę.

Młotemeś ty moim kruszącym, orężem wojennym, abym pokruszył przez cię narody, i poburzył przez cię królestwa;

Abym pokruszył przez cię męża i niewiastę, abym pokruszył przez cię starca i dziecię, abym pokruszył przez cię młodzieóca i pannę;

Gdzie się wszystka bitwa bojujących z trzaskiem stała, i szaty były we krwi zbroczone, a co się spalić mogło, ogniem spalono.

Ja, Jam jest pocieszyciel wasz. Któżeś ty, że się boisz człowieka śmiertelnego, i syna człowieczego trawie podobnego?

Że zapominasz na Pana stworzyciela swego, który rozciągnął niebiosa, i założył ziemię? a że się lękasz ustawicznie każdego dnia popędliwości trapiącego, gdy się gotuje, aby zatracał? Ale gdzież jest ta popędliwość trapiącego?

Patrzyłeś, a oto odłączył się kamień, mimo że nie dotknęła go ręka ludzka, i ugodził posąg w jego stopy z żelaza i gliny, i połamał je. 

Wtedy natychmiast uległy skruszeniu żelazo i glina, miedź, srebro i złoto - i stały się jak plewy na klepisku w lecie; uniósł je wiatr, tak że nawet ślad nie pozostał po nich. Kamień zaś, który uderzył posąg, rozrósł się w wielką górę i napełnił całą ziemię. 

I położę się obozem u domu swego dla wojska, i dla przechodzącego a wracającego się; i nie przejdzie więcej przez nich łupieżca, przeto, że się tak teraz podoba w oczach moich.

Bo wytracę wozy z Efraima, i konie z Jeruzalemu, i będzie połamany łuk wojenny; i ogłosi pokój narodom, a władza jego (będzie) od morza aż do morza, i od rzeki aż do koóczyn ziemi.

Oddajcież mu, jako i on oddawał wam, a w dwójnasób oddajcie mu według uczynków jego; w kubku, który wam nalewał, nalejcie mu w dwójnasób.

Przetoż w jeden dzieó przyjdą plagi jego, śmierć i smutek, i głód, i ogniem będzie spalony; bo mocny jest Pan Bóg, który go osądzi.

 Ponieważ prawdziwe i sprawiedliwe są sądy Jego, gdyż osądził nierządnicę wielką, która niszczyła ziemię swoim nierządem i wymierzył sprawiedliwość za krew sług Jego, przelaną z jej ręki.