Oto ja i dzieci, które mi dał Pan, są na znaki i na cuda w Izraelu, od Pana zastępów, który mieszka na górze Syon.

I oświadczał się Anioł Paóski przed Jesuem, mówiąc:

Błogosławił im Symeon i powiedział do Mariam, Jego Matki: Spójrz, On jest przeznaczony na upadek i na powstanie wielu w Iszraelu, i jako znak, któremu sprzeciwiać się będą.

Widząc odwagę Piotra i Jana, i dostrzegając, że są to ludzie niepiśmienni i prości, byli zdumieni, a także rozpoznali, że byli towarzyszami Jeszu.

Bo mam za to, iż Bóg nas ostatnich Apostołów wystawił jakoby na śmierć skazanych; albowiem staliśmy się dziwowiskiem światu, Aniołom i ludziom.

 Jesteśmy na różne sposoby uciskani, ale nie zgnieceni. Bywamy niepewni, ale nie zagubieni.  

 Zawsze na ciele naszym nosimy śmierć Pana Jeszu, aby i życie Jeszu na ciele naszym zostało ujawnione. 

 Tak więc my jesteśmy narażeni na śmierć, po to byście mogli osiągnąć życie. 

 Przez chwałę i zniewagę, przez potwarz i sławę, jak oszuści i prawdomówni, 

Jako smutni, wszakże zawsze weseli; jako ubodzy, wszakże wielu ubogacający; jako nic nie mający, wszakże wszystko trzymający.

 On sam jest skałą i zbawieniem moim, On jest twierdzą moją, nic mną nie zachwieje.

Gdy bywa ściśniony duch mój we mnie, ty znasz ścieszkę moję; na drodze, którą chodzę, ukryli na mię sidło.

Oglądamli się na prawą stronę, a przypatruję się, niemasz ktoby mię znał; zginęła ucieczka moja, niemasz ktoby się ujął o duszę moję.

Panie, mocy moja i siło moja, i ucieczko moja w dzieó utrapienia! do ciebie przyjdą narody od koóczyn ziemi, i rzekną: Zaiste się fałszu trzymali ojcowie nasi, i marności, w których żadnego pożytku nie było.