Niechaj będą napełnione usta moje chwałą twoją, przez cały dzieó sławą twoją.

Nadto i język mój będzie opowiadał przez cały dzieó sprawiedliwość twoję; bo się zawstydzić, i haóbę odnieść musieli ci, którzy szukali nieszczęścia mego.

Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.

Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.

Tedyś odmienił płacz mój w pląsanie; zdjąłeś ze mnie wór mój, a przepasałeś mię radością.

Abym czynił wolę twoję, Boże mój! pragnę, albowiem zakon twój jest w pośrodku wnętrzności moich.

Opowiadałem sprawiedliwość twoję w zgromadzeniu wielkiem; oto warg moich nie zawściągnąłem, ty wiesz, Panie!

Na każdy dzieó błogosławić cię będę, a chwalić imię twoje na wieki wieków.

Ozdobę chwały wielmożności twojej, i dziwne twe sprawy wysławiać będę.

Pamięć obfitej dobroci twojej wysławiać, o sprawiedliwości twojej śpiewać będą, mówiąc:

Dobryć jest Pan wszystkim, a miłosierdzie jego nad wszystkiem sprawami jego.

Sławę królestwa twego niech opowiadają, a o możności twojej niech rozmawiają;

Królestwo twoje jest królestwo wszystkich wieków, a panowanie twoje nie ustaje nad wszystkimi narodami.

A język mój będzie opowiadał sprawiedliwość twoję, i na każdy dzieó chwałę twoję.

Błogosławiony lud, który zna dźwięk twój; Panie! w światłości oblicza twego chodzić będą.

Błogosławiony człowiek, który pokłada w Panu nadzieję swoję, a nie ogląda się na hardych, ani na tych, którzy się unoszą za kłamstwem.

Przetoż ty, Panie! nie zawściągaj odemnie litości twoich; miłosierdzie twoje i prawda twoja niech mię zawżdy strzegą.

Przetoż o jako drogie są u mnie myśli twoje, Boże! a jako ich jest wielka liczba.

Jeźlibym je chciał zliczyć, nad piasek rozmnożyły się; ocucęli się, jeszczem ci ja z tobą.