Zniszczyła mię gorliwość moja, iż zapominają na słowo twoje nieprzyjaciele moi.

Który odpowiedział; Gorliwiem się zastawiał o Pana, Boga zastępów; albowiem synowie Izraelscy opuścili przymierze twoje, ołtarze twoje zburzyli, i proroki twoje mieczem pomordowali, a zostałem ja sam, i szukają duszy mojej, aby mi ją odjęli.

A Dawid był obleczony w szatę bisiorową, także i wszyscy Lewitowie, którzy nieśli skrzynię, i śpiewacy, i Kienanijasz, rządca tych, co nieśli między śpiewakami; a Dawid miał na sobie efod lniany.

I stało się, gdy skrzynia przymierza Paóskiego wchodziła do miasta Dawidowego, że Michol, córka Saulowa, wyglądając oknem ujrzała króla Dawida skaczącego, i grającego, i wzgardziła go w sercu swojem.

Nadto z chęci mojej ku domowi Boga mego osobne złoto i srebro, które mam, oddaję na dom Boga mego, oprócz tego wszystkiego, com zgotował na dom świątnicy;

Gdy dotarli do Jeruszalem, wszedł do świątyni i zaczął wyganiać tych, którzy sprzedawali lub kupowali na terenie świątyni, poprzewracał stoły wymieniających pieniądze oraz ławy sprzedawców gołębi.

Nauczał ich, argumentując: Czy nie zostało napisane: Dom Mój będzie przez wszystkie narody nazywany domem modlitwy? A wy zrobiliście z niego siedzibę bandytów.

I znalazł w kościele siedzące te, co sprzedawali woły i owce i gołębie, i te, co pieniędzmi handlowali.

A tym, co gołębie sprzedawali, rzekł: Wynieście to stąd, a nie czyócie domu Ojca mego domem kupieckim.

Gdzież są litości twoje dawne, o Panie! któreś przysiągł Dawidowi w prawdzie swej?

Wspomnij, Panie! na zelżywość sług twoich, a jakom ponosił wzgardę w zanadrzu swem od wszystkich narodów możnych.

 Ponieważ Pomazaniec nie o siebie dbał, ale jak jest napisane: "Zniewagi lżące ciebie spadły na mnie".