Albowiem zwątlało od boleści zdrowie moje, a lata moje od wzdychania; zemdlała dla utrapianie mego siła moja, a kości moje wyschły.

Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.

Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.

Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.

Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.

A ten, który go wydawał, ustalił z nimi znak, mówiąc: To Ten, którego pocałuję, Jego schwytajcie.

Jeszu odpowiedział mu: Przyjacielu, po co tutaj przyszedłeś? Wówczas pochwycili Jeszu i pojmali Go.

On zaś wyparł się wobec wszystkich: Nie wiem, o czym mówisz.

Ponownie wyparł się, przysięgając: Nie znam tego człowieka.

Wtedy zaczął się zaklinać i przysięgać: Nie znam tego człowieka. Wówczas zapiał kogut.

Do swej własności przyszedł, ale go właśni jego nie przyjęli.

 Bo nawet Jego bracia nie wierzyli w Niego.

A gdy usłyszał Elijab, brat jego starszy, co mówił z onymi mężami, zapalił się gniewem Elijab na Dawida, i rzekł: Po coś tu przyszedł, a komuś poruczył onę trochę owiec na puszczy? znam ci ja pychę twoję, i złość serca twego, żeś przyszedł, abyś się przypatrywał bitwie.

 Nie gwarantuj za bliźniego, nie ufaj przyjacielowi. Nawet tej, z którą sypiasz, nie wyjawiaj niczego.

Bo syn lekce waży ojca, a córka powstaje przeciwko matce swej, synowa przeciwko świekrze swej, a nieprzyjaciele każdego są domownicy jego.

Wyda zaś na śmierć brat brata i ojciec dziecko i powstaną dzieci przeciwko rodzicom i uśmiercą ich.

Z powodu mojego imienia będziecie też przez wszystkich nienawidzeni, kto jednak wytrwa do końca, ten zostanie zbawiony.

Bo przyszedłem zwrócić człowieka przeciwko jego ojcu, córkę przeciwko matce, synową przeciw teściowej.

I wrogami człowieka będą jego domownicy.