Błogosławiony naród, którego Pan jest Bogiem jego; lud, który sobie obrał za dziedzictwo.

Oto i wróbel znalazł sobie domek, i jaskółka gniazdo swoje, gdzie pokłada ptaszęta swe, u ołtarzów twoich, Panie zastępów, królu mój i Boże mój!

Synowie ludzcy, i dokądże chwałę moję lżyć będziecie, miłując próżności, a szukając kłamstwa? Sela.

I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;

Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;

Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,

Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.

Albowiem sobie Jakóba Pan obrał, i Izraela za własność swoję.

 W Nim bowiem wybrał sobie nas przed założeniem świata, żebyśmy byli świętymi i nienagannymi przed Nim.

Lecz my powinniśmy Bogu dziękować zawsze za was, bracia umiłowani od Pana! iż was Bóg od początku wybrał ku zbawieniu w poświęceniu Ducha i w wierze prawdy,

Pieśó Dawidowa. Panie! któż będzie przebywał w przybytku twoim? Któż będzie mieszkał na świętej górze twojej?

Nadto dobrodziejstwo i miłosierdzie twe pójdą za mną po wszystkie dni żywota mego, a będę mieszkał w domu Paóskim na długie czasy.

Podnieścież, o bramy! wierzchy wasze; podnieście się, wy bramy wieczne! aby wszedł król chwały!

Kto zwycięży, uczynię go filarem w kościele Boga mojego, a więcej z niego już nie wynijdzie; i napiszę na nim imię Boga mego i imię miasta Boga mego, nowego Jeruzalemu, które zstępuje z nieba od Boga mego i imię moje nowe.

Ale ja w sprawiedliwości oglądam oblicze twoje; gdy się ocucę, nasycony będę obrazem obliczności twojej.

Jakoż drogie jest miłosierdzie twoje, Boże! przetoż synowie ludzcy w cieniu skrzydeł twoich ufają.

Abym cię błogosławił za żywota mego, a w imieniu twojem abym podnosił ręce moje.

I przyjdą a śpiewać będą na wysokości Syonu, i zbieżą się do dobrotliwości Paóskiej ze zbożem i z winem, i z oliwą i z jagniętami, i z cielętami, a dusza ich podobna będzie ogrodowi wilgotnemu, a nie będzie się więcej smuciła.

I opoję duszę kapłanów tłustością, a lud mój dobrocią moją nasyci się, mówi Pan.

 Nie będą wówczas głodować ani pragnąć, ani też nie upadną porażeni słońcem, ani od innego upału. 

 ponieważ Baranek, który jest pośród tronu, będzie ich pasł i poprowadzi nad źródła wód życia i zetrze Bóg wszelką łzę z oczu ich".  

 Usłyszałem potężny głos dochodzący od niebiańskiego tronu, który wołał: "To jest mieszkanie Boga pośród ludzi, ponieważ zamieszka z nimi, a oni będą ludami należącymi do Niego, a On będzie Bogiem, który z nimi będzie przebywał, ponieważ jest ich Bogiem.

 Zetrze wszelką łzę z ich oczu i śmierci już nie będzie ani smutku, ani rozpaczy, ani cierpienia nie będzie już, ponieważ to, co było wcześniej, przeminęło.