Aniś mię zawarł w ręce nieprzyjaciela; aleś postawił na przestrzeóstwie nogi moje.

Zmiłuj się nademną, Panie! bom jest uciśniony; wywiędła od żałości twarz moja; także i dusza moja i żywot mój.

Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.

Dalekoś oddalił znajomych moich odemnie, którymeś mię bardzo obrzydził, a takiem zawarty, że mi nie lza wynijść.

Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cieó.

Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;

Gdym milczał, schnęły kości moje w narzekaniu mojem na każdy dzieó.