Umiłowałeś wszystkie słowa szkodliwe, i język zdradliwy.

I ulękną się wszyscy ludzie, a będą opowiadali sprawę Bożą, i dzieło jego zrozumieją.

(Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy ku śpiewaniu.)

Jako bywa dym rozpędzony, tak ich rozpędzasz: jako się wosk rozpływa od ognia, tak niezbożnicy poginą przed obliczem Bożem.

To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.

Tak niechaj zginą wszyscy nieprzyjaciele twoi, Panie, a ci, którzy ciebie miłują, niech będą jako słoóce, gdy wschodzi w mocy swojej. I była w pokoju ziemia przez czterdzieści lat.

Z szczęścia sprawiedliwych miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość.

Dziękujemy tobie, Panie Boże wszechmogący, któryś jest i któryś był, i który masz przyjść! żeś wziął moc swoję wielką i ująłeś królestwo;

I rozgniewały się narody, i przyszedł gniew twój i czas umarłych, aby byli sądzeni i abyś oddał zapłatę sługom twoim, prorokom i świętym, i bojącym się imienia twego, małym i wielkim, i abyś wytracił tych, co psują ziemię.

Rozraduj się nad niem niebo i święci Apostołowie i prorocy; bo się pomścił krzywdy waszej Bóg nad niem.

  Później usłyszałem jakby głos donośny wielkiego tłumu w niebie, który mówił: "Allelu JA! Zbawienie i chwała i moc Bogu naszemu."

I rzekli po wtóre: Halleluja! A dym jej wstępuje na wieki wieków.

Tedy wyszedł głos z stolicy, mówiący: Chwalcie Boga naszego wszyscy słudzy jego i którzy się go boicie, i mali, i wielcy.

Rzekł Pan: Wyprowadzę zaś swoich jako z Basan, wywiodę ich zaś z głębokości morskiej.

Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;

I tłoczona jest prasa przed miastem, i wyszła krew z prasy aż do wędzideł koóskich przez tysiąc i sześćset stajan.