przetoż grzech mój oznajmiłem tobie, a nieprawości mojej nie kryłem. Rzekłem: Wyznam na się przestępstwa moje Panu, a tyś odpuścił nieprawość grzechu mego. Sela.

Dam ci rozum, i nauczę cię drogi, po której masz chodzić; dam ci radę, obróciwszy na cię oko moje.

Wiele boleści przypada na złośnika; ale ufającego w Panu miłosierdzie ogarnie.

Zatem mi okazał Jesuego, kapłana najwyższego, stojącego przed Aniołem Paóskim, i szatana stojącego po prawicy jego, aby mu się sprzeciwił.

Ale Jesua był obleczon w szatę plugawą, a stał przed Aniołem.

Znowu rzekł: Niech włożą piękną czapkę na głowę jego; i włożyli piękną czapkę na głowę jego, i oblekli go w szaty, a Anioł Paóski stał przytem.

Tak mówi Pan zastępów: Jeźli drogami mojemi chodzić będziesz, a jeźli ustaw moich przestrzegać będziesz, tedy też ty będziesz sądził dom mój, i będziesz strzegł sieni moich; i dam ci to zapewne, abyś chodził między tymi, którzy tu stoją.

Alem ja prosił za tobą, aby nie ustała wiara twoja; a ty niekiedy nawróciwszy się, utwierdzaj braci twoich.

A gdy obiad odprawili, rzekł Jeszu Szymonowi Piotrowi: Szymonie Jonaszowy, miłujesz mię więcej niżeli ci? Rzekł mu: Tak jest, Panie! ty wiesz, że cię miłuję. Rzekł mu: Paśże baranki moje.

Rzekł mu po trzecie: Szymonie Jonaszowy! miłujesz mię? I zasmucił się Piotr, że mu po trzecie rzekł: Miłujesz mię? I odpowiedział mu: Panie! ty wszystko wiesz, ty znasz, że cię miłuję. Rzekł mu Jeszu: Paśże owce moje.

Piotr im odpowiedział: Skorygujcie się i niech każdy z was zanurzy się w imię Jeszu Pomazańca dla odpuszczenia waszych uchybień, a otrzymacie dar Tchnienia świętego.

Wieloma innymi słowami, ze szczerym zaangażowaniem, świadczył im i zachęcał, mówiąc: "Pozwólcie się uratować od tego wykolejonego pokolenia."

A wziąwszy pokarm, posilił się. I był Saul z uczniami, którzy byli w Damaszku, kilka dni.

I zdumiewali się wszyscy, którzy go słuchali, i mówili: Izali to nie jest ten, który burzył w Jeruzalemie tych, którzy wzywali imienia tego? i tuć na to przyszedł, aby ich związawszy, wiódł do najwyższych kapłanów?

 Odważnie zaś i z radością wolimy raczej znaleźć się poza mieszkaniem z ciała i zamieszkać przy Panu. 

 Ze względu więc na bojaźń, którą czujemy do Pana, ludzi pozyskujemy. Bóg nas widzi i mam nadzieję, że także wy widzicie nas w sumieniach swoich. 

 Jeśli więc wyglądamy na oszołomionych, to tacy jesteśmy dla Boga, jeśli zaś się kontrolujemy to dla was. 

 A skoro za wszystkich umarł, to po to, by ci żyjący dzięki niemu, już dłużej nie żyli dla siebie, ale dla Tego, który zamiast nich umarł i został wzbudzony.

 Dlatego jeśli ktoś jest w Pomazańcu, nowym jest stworzeniem. Dawne przeminęło. Oto powstało nowe.

 Ponieważ w Pomazańcu Bóg jednał ze sobą świat, nie licząc ludziom ich uchybień, nam zaś przekazując słowo pojednania.

 Bez względu na to czy przebywamy już u siebie, czy jeszcze na obczyźnie, bardzo pragniemy podobać się Jeszu. 

Panie! daj mi poznać drogi twe, ścieżek twoich naucz mię.

Dobry i prawy jest Pan; przetoż drogi naucza grzeszników.

mnogie ludy pójdą i rzekną: "Chodźcie, wstąpmy na Górę Pańską do świątyni Boga Jakubowego! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo wyjdzie z Syjonu i słowo Pańskie - z Jeruzalem".

Rzekł: O pełny wszelkiej zdrady i wszelkiej przewrotności, synu dyjabelski, nieprzyjacielu wszelkiej sprawiedliwości! nie przestanieszże podwracać prostych dróg Paóskich?

 Z jednego końca niebios wyłania się i zmierza swoim szlakiem do drugiego końca. Nie ma nic ukrytego przed jego żarem.

Zatwardź serce ludu tego, a uszy jego obciąż, i oczy jego zawrzyj, aby nie widział oczyma swemi, a uszyma swemi nie słyszał, i sercem swem nie zrozumiał, a nie nawrócił się, i nie był uzdrowion.

Wprawdzie słyszę Efraima, że sobie utyskuje, mówiąc: Pokarałeś mię, abym był pokarany jako cielec nieokrócony. Nawróć mię abym był nawrócony; tyś zaiste Panie! Bóg mój.

i powiedział: Amen, zapewniam was, że jeśli się nie skorygujecie i nie staniecie jak dzieci, z pewnością nie dojdziecie do władzy niebios.

Skorygujcie się więc i nawróćcie, by wasze uchybienia zostały wymazane.

Oni tedy będąc odprowadzeni od zboru, szli przez Fenicyję i Samaryję, powiadając o nawróceniu poganów i uczynili wielką radość wszystkim braciom.

Ku otworzeniu oczu ich, aby się nawrócili z ciemności do światłości, a z mocy szataóskiej do Boga, aby tak wzięli odpuszczenie grzechów i dział między poświęconymi przez wiarę, która jest w mię.

 Lecz nawoływałem najpierw mieszkańców Damaszku i Jeruszalem, a potem całej ziemi judzkiej, i narody, aby skorygowali sposób myślenia i nawrócili się do Boga, i zachowywali się w sposób zgodny z skruchą.

Bracia moi, jeśliby ktokolwiek z was zboczył od prawdy, a drugi go zawróci,

niech wie, że ten, kto zawrócił grzesznika z jego błędnej drogi, uratuje jego duszę od śmierci i zakryje mnóstwo uchybień.