Miłuje sąd i sprawiedliwość; pełna jest ziemia miłosierdzia Paóskiego.

Moc zaiste królewska miłuje sąd; albowiemeś ty ustanowił prawa; sąd i sprawiedliwość w Jakóbie ty wykonujesz.

 Odpowiedział mu Jeszu: "Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość". Wtedy Mu ustąpił.

Umiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidziłeś nieprawości; przetoż pomazał cię, o Boże! Bóg twój olejkiem wesela nad uczestników twoich.

Takiegoć zaiste przystało nam mieć najwyższego kapłana, świętego, niewinnego, niepokalanego, odłączonego od grzeszników i który by się stał wyższy nad niebiosa:

Nie położę przed oczy moje złej rzeczy; każdą sprawę występników mam w nienawiści, a nie chwyci się mnie.

Serce przewrotne odstąpi odemnie, a o złe nie będę dbał.

Co poranek tracić będę wszystkich niezbożnych na ziemi, abym tak wykorzenił z miasta Paóskiego wszystkich, którzy czynią nieprawość.

Wówczas powiem im: "Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie czyniący nieprawość!" 

 Odpowie wam: "Nie znam was, skąd jesteście? Uciekajcie ode mnie, wszyscy pracujący dla niesprawiedliwości!" 

I nie wnijdzie do niego nic nieczystego i czyniącego obrzydliwość i kłamstwo, tylko ci, którzy są napisani w księgach żywota Barankowych.

I położę na morzu rękę jego i na rzekach prawicę jego.

Duch Panującego Pana jest nademną; przeto mię pomazał Pan, abym opowiadał Ewangeliję cichym, posłał mię, abym związał rany tych, którzy są skruszonego serca, abym zwiastował pojmanym wyzwolenie, a więźniom otworzenie ciemnicy;

Rzekł jej Jeszu: Nie dotykaj się mnie, bom jeszcze nie wstąpił do Ojca mego; ale idź do braci moich, a powiedz im: Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego, i do Boga mego i Boga waszego.

Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jeszu Chrystusa, który nas ubłogosławił wszelkiem błogosławieóstwem duchownem w niebieskich rzeczach w Chrystusie;

W on czas mówiąc w widzeniu do świętego twego rzekłeś: Położyłem ratunek w ręku mocarza, wywyższyłem wybranego z ludu.

Zabił też ofiarę całopalenia; i podali mu synowie Aaronowi krew, którą pokropił wierzch ołtarza w około.

Wziąwszy tedy Samuel róg z oliwą, pomazał go w pośród braci jego. I został Duch Paóski nad Dawidem od onegoż dnia, i na potem. Zatem Samuel wstał, i poszedł do Ramaty.

Tedy wziął Sadok kapłan róg olejku z namiotu, i pomazał Salomona. Potem trąbili w trąbę, i zakrzyknął wszystek lud: Niech żyje król Salomon!

I szedł wszystek lud za nim. Tenże lud grał na piszczałkach, weseląc się weselem wielkiem, tak iż drżała ziemia od głosu ich.

A Jehu, syna Namsy, pomażesz za króla nad Izraelem, a Elizeusza, syna Safatowego, z Abelmechola, pomażesz za proroka miasto siebie.

Duch Panującego Pana jest nademną; przeto mię pomazał Pan, abym opowiadał Ewangeliję cichym, posłał mię, abym związał rany tych, którzy są skruszonego serca, abym zwiastował pojmanym wyzwolenie, a więźniom otworzenie ciemnicy;

Abym sprawił radość płaczącym w Syonie, a dał im ozdobę miasto popiołu, olejek wesela miasto smutku, odzienie chwały miasto ściśnionego; i będą nazwani drzewami sprawiedliwości, szczepieniem Paóskiem, abym był uwielbiony.

I zstąpił naó Duch Święty w kształcie cielesnym jako gołębica, i stał się głos z nieba, mówiąc: Tyś jest on Syn mój miły; w tobie mi się upodobało.

Duch Paóski nade mną; przeto mię pomazał, abym opowiadał Ewangieliję ubogim; posłał mię, abym uzdrawiał skruszone na sercu, abym zwiastował pojmanym wyzwolenie, i ślepym przejrzenie, i abym wypuścił uciśnione na wolność;

A zawarłszy księgę i oddawszy ją słudze, usiadł; a oczy wszystkich w bóżnicy pilnie naó patrzały.

Albowiem ten, którego Bóg posłał, słowo Boże mówi; boć mu nie pod miarą daje Bóg Ducha.

Wielka jest chwała jego w zbawieniu twojem; chwałą i zacnością przyodziałeś go;

Tedy wziął Sadok kapłan róg olejku z namiotu, i pomazał Salomona. Potem trąbili w trąbę, i zakrzyknął wszystek lud: Niech żyje król Salomon!

"Pokazałeś mi ścieżki życia. Uczynisz mnie szczęśliwym, gdy stanę przed Tobą".

A z pełności jego myśmy wszyscy wzięli i łaskę za łaskę.

Albowiem, które on przejrzał, te też przenaznaczył, aby byli przypodobani obrazowi Syna jego, żeby on był pierworodnym między wieloma braćmi,

 I On jest głową ciała, czyli zgromadzenia. On jest naczelnym i pierwszym z martwych, aby we wszystkim był pierwszy.

 Bo spodobało się, by w Nim cała pełnia zamieszkała.

 Skoro więc dzieciom przypadł udział w krwi i ciele, a On podobnie uczestniczył z nimi, aby przez śmierć obezwładnić władającego mocą śmierci, to jest oszczercę.