Oczekujże Pana, zmacniaj się, a on utwierdzi serce twoje; przetoż oczekuj Pana.

(Przedniejszemu śpiewakowi Jedytunowi psalm Dawidowy.)

Tylko na Boga spolega dusza moja, od niegoć jest zbawienie moje.

Przecież jednak radzą, jakoby go zepchnąć z dostojeóstwa jego; kochają się w kłamstwie, usty swemi dobrorzeczą, ale w sercu swem złorzeczą. Sela.

Ty przecież na Bogu spolegaj, duszo moja! bo od niego jest oczekiwanie moje.

Oczekuję na Pana; oczekuje dusza moja, i jeszcze oczekuje na słowo jego.

Dusza moja oczekuje Pana, pilniej niż straż świtania, która strzeże aż do poranku.

Ale wyczekujący Pana, nabywają mocy; wznoszą się w górę na skrzydłach, jak orły, biegną bez zmęczenia, chodzą i nie słabną.

Izraelu! ufaj w Panu; bo on jest pomocnikiem ich i tarczą ich.

Którzy się boicie Pana, ufajcie w Panu; on jest pomocnikiem i tarczą ich.

Pieśó Dawidowa. Błogosławiony Pan, skała moja, który ćwiczy ręce moje do bitwy, a palce moje do wojny.

Miłosierdziem mojem, i twierdzą moją, ucieczką moją, wybawicielem moim, i tarczą moją on mi jest, przetoż w nim ufam; onci podbija pod mię lud mój.

A mieli pomoc przeciwko nim. I podani są w rękę ich Agareóczycy ze wszystkim, co mieli, przeto iż do Boga wołali w bitwie, a on ich wysłuchał, iż ufali w nim.