Panie! daj mi poznać drogi twe, ścieżek twoich naucz mię.

Daj, abym chodził w prawdzie twojej, i naucz mię; boś ty jest Bóg zbawienia mego; ciebie oczekuję dnia każdego.

Poprowadzi cichych w sądzie, a nauczy pokornych drogi swojej.

Jestże człowiek, co się boi Pana? Nauczy go drogi, którąby miał obrać.

Naucz mię, Panie, drogi twojej, abym chodził w prawdzie twojej, a ustanów serce moje w bojaźni imienia twego;

Ze wszystkiego serca mego szukam cię; nie dopuszczajże mi błądzić od rozkazaó twoich.

Spraw, abym rano słyszał miłosierdzie twoje, bo w tobie ufam; oznajmij mi drogę, którąbym miał chodzić; bo do ciebie podnoszę duszę moję.

Naucz mię czynić wolę twoję, albowiemeś ty Bóg mój; duch twój dobry niech mię prowadzi po ziemi prawej.

Albowiem Pan daje mądrość, z ust jego pochodzi umiejętność i roztropność.

Aby strzegli ścieżek sądu; on drogi świętych swoich strzeże.

A choć wam Pan da chleb utrapienia, i wodę ucisku, jednak nie odlecą więcej od ciebie nauczyciele twoi, ale oczy twoje patrzać będą na nauczycieli twoich;

I uszy twoje usłyszą słowo z tyłu do ciebie mówiącego: Tać jest droga, chodźcie po niej, lubbyście się w prawo albo w lewo udali.

Noga moja stanęła na równinie; w zgromadzeniach będę błogosławił Pana.

Wszystkie są prawe rozumnemu, a uprzejme tym, którzy znajdują umiejętność.

Droga leniwego jest jako płot cierniowy, ale ścieszka szczerych jest równa.

I będzie tam droga i ścieszka, która drogą świętą słynąć będzie; nie pójdzie po niej nieczysty, ale będzie dla onych samych. Którzy tą drogą pójdą, i głupi nawet, nie zbłądzą.

Zgodnie z tym, co jest napisane w księdze proroka Izajasza: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego!

Każde ciało ujrzy zbawienie Boże.

Ale ja w obfitości miłosierdzia twego wnijdę do domu twego, a pokłonię się w kościele twoim świętym, w bojaźni twojej.

Albowiem obcy powstali przeciwko mnie, a okrutnicy szukają duszy mojej, nie stawiając sobie Boga przed oczyma swemi. Sela.

 W Twoich postanowieniach jest światło chwały. Tobie Boże ufam, nie będę się bał, co mógłby mi uczynić człowiek?

 Bez przerwy słowa moje przekręcają i przeciwko mnie są wszystkie myśli ich, by mi zaszkodzić.

Stwierdzają się w złem; zmawiają się, jakoby zakryć sidłą, i mówią: Któż je obaczy?

Chociaż słyszę urąganie od wielu i od Magor Missabiba, mówiących: Powiedzcie co naó, a oznajmiemy to królowi. Wszyscy przyjaciele moi czyhają na upadek mój, mówiąc: Aza snać zwiedziony będzie, i przemożemy go, a pomścimy się nad nim.

A sam Danijel przewyższał onych książąt i starszych, przeto, że duch znamienitszy był w nim, skąd go król myślał postanowić nad wszystkiem królestwem.

Tedy książęta i starostowie szukali, aby znaleźli przyczynę przeciwko Danijelowi z strony królestwa; wszakże żadnej przyczyny ani wady znaleść nie mogli, ponieważ on był wiernym, ani żadna wina ani wada nie znajdowała się w nim.

A tak podstrzegając go, posłali szpiegi, którzy zmyślali, jakoby byli sprawiedliwymi, aby go podchwycili w mowie jego, a potem aby go podali zwierzchności i w moc starościną.