(Przedniejszemu śpiewakowi pieśó Dawidowa nauczająca.) -

Zaisteć bliskie jest zbawienie jego tym, którzy się go boją; a przebywać będzie chwała jego w ziemi naszej.

Prawda z ziemi wyrośnie, a sprawiedliwość z nieba wyjrzy.

 Ja wam natomiast mówię: Miłujcie nieprzyjaciół waszych i módlcie się za tych, którzy was prześladują,

 Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią?

 Bądźcie wy więc doskonali, jak doskonały jest wasz Ojciec w niebiosach.

Przetoż bądźcie miłosierni, jako i Ojciec wasz miłosierny jest.

Lecz my wszyscy, którzy odkrytem obliczem na chwałę Paóską, jako w zwierciadle patrzymy, w toż wyobrażenie przemienieni bywamy z chwały w chwałę, jako od Ducha Paóskiego.

 Miłość Pomazańca trzyma nas razem w stwierdzeniu, że skoro Jeden umarł w zastępstwie za wszystkich, więc wszyscy umarli.

 A skoro za wszystkich umarł, to po to, by ci żyjący dzięki niemu, już dłużej nie żyli dla siebie, ale dla Tego, który zamiast nich umarł i został wzbudzony.

 Znacie łaskę Pana naszego, Jeszu Pomazańca, że z uwagi na was stał się biednym, będąc bogatym, abyście wy Jego biedą wzbogacili się. 

 Bądźcie dla siebie nawzajem współczujący, odpuszczając sobie, jak wam Bóg w Pomazańcu odpuścił.

Bądźcież tedy naśladowcami Bożymi, jako dzieci miłe;

A chodźcie w miłości, jako i Chrystus umiłował nas i wydał samego siebie na ofiarę i na zabicie Bogu ku wdzięcznej wonności.

 Jako wybrani przez Boga, święci i umiłowani, ubierzcie się w wnętrzności: miłosierdzie, dobrotliwość, pokorę, cichość, cierpliwość,

 Wytrzymujcie ze sobą i przebaczajcie sobie wzajemnie, jeśli ktoś ma przeciw drugiemu powód do oskarżeń: tak jak Pan darował wam, tak i wy darujcie innym.

 Umiłowani, miłujmy się nawzajem, gdyż miłość jest z Boga, i każdy, kto miłuje, jest zrodzony z Boga i zna Boga.

 Miłość Boga ujawniła się, gdy Syna Swojego jedynego posłał na świat, żebyśmy żyli przez Niego.

 Umiłowani, jeśli tak Bóg nas umiłował to, też my powinniśmy wzajemnie się miłować.

 My miłujemy, ponieważ on nas pierwszy umiłował.

 A to polecenie mamy od Niego, żeby ten, co miłuje Boga, wiedział, że musi miłować swojego brata.

Umiłowany, nie naśladuj tego, co jest złe, ale to, co jest dobre. Czyniący dobro, jest z Boga, ale kto postępuje źle, nie zna Boga.

Daj, abym chodził w prawdzie twojej, i naucz mię; boś ty jest Bóg zbawienia mego; ciebie oczekuję dnia każdego.

Ostrożnym będę na drodze uprzejmej, kiedy przyjdziesz do mnie; będę chodził ustawicznie w szczerości serca mego, w domu moim.

Sprawiedliwość twoja sprawiedliwość wieczna, a zakon twój prawda.

Albowiem znowu pobudował wyżyny, które był poburzył Ezechyjasz, ojciec jego, i wystawił ołtarze Baalowi, i nasadził gaj jako był uczynił Achab, król Izraelski, i kłaniał się wszystkiemu wojsku niebieskiemu, i służył mu.

Domie Jakóbowy! pójdźcie, a chodźmy w światłości Paóskiej.

Do zakonu raczej i do świadectwa; ale jeźli nie chcą, niechże mówią według słowa tego, w którem niemasz żadnej zorzy.

 Odpowiedział mu Jeszu: "Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca jeśli nie przeze Mnie.

Lecz wy nie takeście się nauczyli Chrystusa,

że – co do wcześniejszego postępowania - macie zdjąć z siebie starego człowieka, niszczonego przez zwodnicze żądze,

I oblekli się w onego nowego człowieka, który według Boga stworzony jest w sprawiedliwości i w świętobliwości prawdy.

 Jeśli chodzimy w świetle tak, jak Bóg, który jest w świetle, mamy ze sobą wspólnotę i krew Syna Jego oczyszcza nas od wszystkich uchybień. 

Ucieszyłem się bardzo, że wśród twoich dzieci odkryłem postępujące w prawdzie, zgodnie z nakazem, który otrzymaliśmy od Ojca.

Ucieszyłem się bardzo, gdy bracia przychodzili i poświadczyli prawdę o tym, że żyjesz zgodnie z prawdą.

Nie mam większej radości od tej, gdy słyszę, że moje dzieci zgodnie z prawdą postępują.