Spuść na Pana drogę twoję, a ufaj w nim, a on wszystko uczyni;

Gładsze niż masło były słowa ust jego, ale walka w sercu jego: a mię kciejsze słowa jego niż olej, wszakże były jako miecze dobyte:

Włóż na Pana sprawy twe, a będą utwierdzone zamysły twoje.

Innych ratował, a siebie samego uratować nie może? Jeśli jest władcą Iszraela, niech teraz zejdzie z krzyża, a uwierzymy w Niego.

Pokładał ufność w Bogu; niech teraz Go wybawi, jeśli Go uznaje, powiedział przecież: Jestem Synem Boga.

(Psalm Dawidowy, gdy uciekał przed Absalomem, synem swoim.)

Panie, jako się namnożyło nieprzyjaciół moich! wiele ich powstaje przeciwko mnie.

Rzekę Bogu, skale mojej: Przeczżeś mię zapomniał? I czemu smutno chodzę dla uciśnienia od nieprzyjaciela?

Mówiąc: Bóg go opuścił, goócież go, a pojmijcie go; boć nie ma, ktoby go wyrwał.

Iż się we mnie, mówi Pan, rozkochał, wyrwę go, i wywyższę go, przeto, iż poznał imię moje.

zbaw siebie i zejdź z krzyża!

Pomazaniec, władca Iszraela, niech teraz zejdzie z krzyża, żebyśmy zobaczyli i uwierzyli. Ubliżali Mu również ci, którzy wraz z Nim byli przybici.

Uprzedzili mię byli w dzieó utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.

Oto sługa mój, spolegać będę na nim, wybrany mój, którego sobie upodobała dusza moja. Dam mu Ducha swego, on sąd narodom wyda.

 I oto rozległ się głos z niebios: "Ten jest moim umiłowanym Synem, w którym znalazłem upodobanie".

Oto mój sługa, którego wybrałem, mój umiłowany, w którym moja dusza znalazła upodobanie. Położę na Nim moje Tchnienie i ogłosi narodom sąd.

Nie skończył jeszcze mówić, gdy okrył ich świecący obłok, a głos z obłoku powiedział: On jest moim umiłowanym Synem, z którego jestem zadowolony. Bądźcie mu posłuszni!

I stał lud, przypatrując się, a naśmiewali się z niego i przełożeni z nimi, mówiąc: Inszych ratował, niechże ratuje samego siebie, jeźliże on jest Chrystus, on wybrany Boży.