(Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy.)

Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.

Ty sam, Panie, Boże zastępów, Boże Izraelski! ocuć się, abyś nawiedził te wszystkie narody; a nie miej litości nad żadnym z onych przestępców złośliwych. Sela.

Wytraćże ich w popędliwości, wytrać ich, aż ich nie stanie. Niech poznają, że Bóg panuje w Jakóbie, i po krajach ziemi. Sela.

Nie dajcie psom tego, co święte, i nie rzućcie swoich pereł przed świnie, aby nie podeptały ich swoimi nogami, a następnie nie obróciły się i was nie poszarpały.

Upatrujcie psy, upatrujcie złych robotników, upatrujcie rozerwanie.

 Na zewnątrz są psy, farmakolodzy, rozpustnicy, zabójcy, bałwochwalcy i każdy lubiący i żyjący w kłamstwie. 

A gdy im to mówił, poczęli naó nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie bardzo nacierać, i przyczynę mu dawać do mówienia o wielu rzeczach;

Czyhając naó i szukając, aby co uchwycili z ust jego, żeby go oskarżyli.

O Boże! powstali hardzi przeciwko mnie, a rota okrutników szukała duszy mojej, ci, którzy cię przed oczyma nie mają.

Bo i bracia twoi i dom ojca twego przeniewierzyli się tobie, i ci także wołają za tobą pełnemi usty; ale nie wierzz im, choćby mówili z tobą po przyjacielsku.

A ci, którzy schwytali Jeszu, poprowadzili Go do arcykapłana Kajfasza, gdzie zgromadzili się znawcy Pism i starsi.

Żołnierze wyprowadzili Go na wewnętrzny dziedziniec, nazywany Pretorium i tam zebrali oddział.

I zaczęli Go pozdrawiać: Witaj, władco Judejczyków!

A gdy Go już wyśmiali, zdjęli purpurę i ubrali Go w Jego ubranie. Następnie wyprowadzili Go, aby Go przybić.

Lecz mężowie, którzy wespół trzymali Jeszu, naśmiewali się z niego, bijąc go;

I wiele innych rzeczy bluźniąc mówili przeciwko niemu.

Mówiąc: Jeźliś ty jest Chrystus, powiedz nam? I rzekł im: Choćbym wam powiedział, nie uwierzycie.

Od tego czasu będzie Syn człowieczy siedział na prawicy mocy Bożej.

A oni rzekli: Cóż jeszcze potrzebujemy świadectwa? Wszakieśmy sami słyszeli z ust jego.

I rzekł Piłat do przedniejszych kapłanów i do ludu: Żadnej winy nie znajduję w tym człowieku.

Lecz się oni bardziej silili, mówiąc: Iż wzrusza lud, ucząc po wszystkiej Judzkiej ziemi, począwszy od Galilei aż dotąd.

A przedniejsi kapłani i nauczeni w Piśmie stali, potężnie skarżąc naó.

Ale wzgardziwszy nim Herod z żołnierstwem swem i naśmiawszy się z niego, oblekł go w szatę białą i odesłał go zaś do Piłata.

A oni przecię nalegali głosy wielkimi, żądając, aby był ukrzyżowany; i zmacniały się głosy ich i przedniejszych kapłanów.

I wyleję na dom Dawidowy, i na obywateli Jeruzalemskich Ducha łaski i modlitw, a patrzyć będą na mię, którego przebodli; i płakać będą nad nim płaczem, jako nad jednorodzonym; gorzko, mówię, płakać będą nad nim, jako gorzko płaczą nad pierworodnym.

A gdy Go ukrzyżowali, rozdzielili Jego szaty, rzucając o nie los, 

Gdy Go ukrzyżowali, podzielili Jego ubranie, rzucając losy, co kto ma zabrać.

A gdy przyszli na miejsce, które zowią trupich głów, tam go ukrzyżowali, i onych złoczyóców, jednego po prawicy, a drugiego po lewicy.

A gdy żołnierze Jeszu ukrzyżowali, wzięli szaty jego i uczynili cztery części, każdemu żołnierzowi część, i suknią; a była ta suknia nie szyta, ale od wierzchu wszystka dziana.

I zasię drugie Pismo mówi: Ujrzą, kogo przebodli.

I rzekli mu drudzy uczniowie: Widzieliśmy Pana. Ale im on rzekł: Jeźli nie ujrzę w ręku jego znaków gwoździ, a nie włożę palca mego w znaki gwoździ, a nie włożę ręki mojej w bok jego, nie uwierzę.

Potem rzekł Tomaszowi: Włóż sam palec twój, a oglądaj ręce moje i ściągnij rękę twoję, i włóż ją w bok mój, a nie bądź niewiernym, ale wiernym.