Panie! przeczże stoisz z daleka? przeczże się ukrywasz czasu ucisku?

(Przedniejszemu śpiewakowi pieśó Dawidowa.)

Dokądże się będę radził w duszy swojej, a trapił w sercu mojem przez cały dzieó? Dokądże się będzie wywyższał nieprzyjaciel mój nademną?

Widzisz to, Panie! nie milczże Panie! nie oddalaj się odemnie.

A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.

(Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy.)

Wybaw mię, o Boże! boć przyszły wody aż do duszy mojej.

Nie zakrywajże oblicza twego od sługi swego, bom jest w utrapieniu; pośpieszże się, wysłuchaj mię.

Boże! nie oddalajże się odemnie; o Boże mój! pospieszże się na ratunek mój.

Oto przyjdzie godzina; owszem już przyszła, że się rozproszycie każdy do swego, a mię samego zostawicie; lecz nie jestem sam, bo Ojciec jest ze mną.

Który za dni ciała swego modlitwy i uniżone prośby do tego, który go mógł zachować od śmierci, z wołaniem wielkiem i ze łzami ofiarował, i wysłuchany jest dla uczciwości.

Albowiem wyrwie ubogiego wołającego, i nędznego, który nie ma pomocnika.

Gdy bywa ściśniony duch mój we mnie, ty znasz ścieszkę moję; na drodze, którą chodzę, ukryli na mię sidło.

Panie! do ciebie wołam, mówiąc: Tyś nadzieja moja, tyś dział mój w ziemi żyjących.

Doszło do tej sytuacji, po to, żeby zostały wypełnione Pisma proroków. Wówczas wszyscy uczniowie uciekli, zostawiając Go.

Ponownie wyparł się, przysięgając: Nie znam tego człowieka.

Wtedy zaczął się zaklinać i przysięgać: Nie znam tego człowieka. Wówczas zapiał kogut.