Pieśó wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłoócież uszów swych do słów ust moich.

Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.

Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,

Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazaó jego;

Lepszy mi jest zakon ust twoich, niżeli tysiące złota i srebra.

Wszelkiej rzeczy koniec widzę; ale przykazanie twoje bardzo szerokie.

Nad nieprzyjaciół moich mędrszym mię czynisz przykazaniem twojem; bo je mam ustawicznie przed sobą.

Nad starców jestem roztropniejszy; bo przykazaó twoich przestrzegam.

Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.

Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.

A będą te słowa, które ja dziś rozkazuję tobie, w sercu twojem;

I przywiążesz je za znak na rękach twoich, i będą jako naczelniki między oczyma twemi.

Proroka im wzbudzę z pośrodku braci ich, jakoś ty jest, i włożę słowa moje w usta jego, i opowiadać im będzie wszystko, cokolwiek mu rozkażę.

Wszakże prorok, któryby sobie hardzie począł, mówiąc słowo w imieniu mojem, któregom mu mówić nie rozkazał i któryby mówił w imię bogów obcych, niech umrze prorok takowy.

Niech nie odstępują księgi zakonu tego od ust twoich; ale rozmyślaj w nich we dnie i w nocy, abyś strzegł i czynił wszystko, co napisano w nim; albowiem na ten czas poszczęścią się drogi twoje, i na ten czas roztropnym będziesz.

Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

Wielki z każdej miary. Albowiem to najpierwsza, iż im zwierzone były wyroki Boże.

 Cokolwiek wcześniej napisano, zrobiono to dla naszego pouczenia, abyśmy przez cierpliwość i przez ponaglenia z Pism, nadzieję mieli.

Gdyż z tobą przebiłem się przez wojsko, a z Bogiem moim przeskoczyłem mur.

Uczynki rąk jego prawda i sąd; nieodmienne są wszystkie przykazania jego,

Tedy mu rzekł Pan: Tać jest ziemia, o którąm przysiągł Abrahamowi, Izaakowi i Jakóbowi, mówiąc: Nasieniu twemu dam ją; pokazałem ją oczom twoim, ale do niej nie wnijdziesz.

 I nie wpasowujcie się w ten świat, ale przemieniajcie się, kształtując na nowo umysł, aby lepiej rozpoznawać, co jest według Boga dobre, przyjemne i dojrzałe.

Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały z góry jest, zstępujący od Ojca światłości, u którego nie masz odmiany, ani zaćmienia na wstecz się wracającego.

Wzmacnia moją duszę. Prowadzi prawidłowymi szlakami z uwagi na swoje imię.

Jakim sposobem oczyści młodzieniec ścieszkę swoję? Gdy się zachowa według słowa twego.

 Odrzućcie wszelką niegodziwość i przejawy złości. Z cichością przyjmijcie Słowo wrodzone, które może zbawić dusze wasze.

 Kto zna naukę, a nie stosuje jej w swoim życiu, ten podobny jest do człowieka, który w lustrze przygląda się swojemu wyglądowi,

 Kto jednak zrozumiał, jak doskonałe jest prawo oparte na wolności i żyje zgodnie z nim, nie rozumuje teoretycznie, ale wprowadza wiedzę w życie, ten osiągnie szczęście.

Świadectwa twoje są bardzo pewne; świętobliwość, Panie! jest domu twego ozdobą na wieczne dni.

W drodze świadectw twoich kocham się więcej, niż we wszystkich bogactwach.

Świadectwa twoje zaiste są mojem kochaniem, i radcami mymi.

Za dziedzictwo wieczne wziąłem świadectwa twoje; bo są radością serca mego.

Dawno to wiem o świadectwach twoich, żeś je na wieki ugruntował.

Zawiąż to świadectwo, zapieczętuj zakon między uczniami moimi.

Do zakonu raczej i do świadectwa; ale jeźli nie chcą, niechże mówią według słowa tego, w którem niemasz żadnej zorzy.

A co widział i słyszał, to świadczy, ale świadectwa jego żaden nie przyjmuje.

Kto przyjmuje świadectwo jego, ten zapieczętował, że Bóg jest prawdziwy.

Badajcież się Pism; boć się wam zda, że w nich żywot wieczny macie, a one są, które świadectwo wydawają o mnie.

Temu wszyscy prorocy świadectwo wydają, iż przez imię jego odpuszczenie grzechów weźmie każdy, co w niego wierzy.

Przetoż nie wstydź się za świadectwo Pana naszego, ani za mię, więźnia jego, ale cierp złe z Ewangieliją według mocy Bożej.

 Skoro przyjmujemy świadectwo od ludzi, to świadectwo od Boga jest większe, gdyż jest to świadectwo samego Boga, który zaświadczył o swoim Syny.

 A takie jest to świadectwo, że Bóg dał nam życie eonowe, a to życie jest w Jego Synu.

I upadłem do nóg jego, abym się mu pokłonił; ale mi rzekł: Patrz, abyś tego nie czynił; bom jest spółsługa twój i braci twoich, którzy mają świadectwo Jeszu. Bogu się kłaniaj; albowiem świadectwo Jeszu jest duch proroctwa.

Uczynki rąk jego prawda i sąd; nieodmienne są wszystkie przykazania jego,

A choć nie taki jest dom mój przed Bogiem, jednak przymierze wieczne postanowił ze mną, utwierdzone we wszystkiem i obwarowane. A w temci jest wszystko zbawienie moje, i wszystka uciecha moja, aczkolwiek temu jeszcze wzrostu nie dawa.

Jednak fundament Boży stoi niewzruszony, z taką pieczęcią: Zna Pan tych, którzy są Jego, oraz: Niech odstąpi od niesprawiedliwości każdy, kto wzywa imienia Pana {Pomazańca}.

Abyśmy przez dwie rzeczy nieodmienne (w których niemożebne, aby Bóg kłamał), warowną pociechę mieli, my, którzyśmy się uciekli ku otrzymaniu wystawionej nadziei,

Którą mamy jako kotwicę duszy, i bezpieczną, i pewną, i wchodzącą aż wewnątrz za zasłonę,

Początek słów twoich oświeca i daje rozum prostakom.

Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.

Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?

Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.

Słowo Pomazańca niech zadomowi się w was obficie z wszelką mądrością, nauczając i napominając was przez psalmy, hymny, i pieśni natchnione z wdzięcznością nućcie w sercach waszych Bogu.

A iż z dziecióstwa umiesz Pisma święte, które cię mogą uczynić mądrym ku zbawieniu przez wiarę, która jest w Chrystusie Jeszu.

 żeby człowiek należący do Boga był w pełni przygotowany, do każdego dobrego działania.