Przyjmij, Panie! w uszy swe słowa moje, i wyrozumij doległości moje.

Słuchaj pilnie głosu wołania mego; królu mój, i Boże mój! boć się modlę tobie.

Psalm Dawidowy. Do ciebie, Panie! wołam, skało moja! nie milcz na wołanie moje, bym snać, jeźli mi się nie ozwiesz, nie stał się podobnym zstępującym do grobu.

Wysłuchajże głos próśb moich, gdy wołam do ciebie, gdy podnoszę ręce moje do świątnicy świętej twojej.

Oby ich śmierć z prędka załapiła, tak aby żywo zstąpili do piekła! albowiem złość jest w mieszkaniu ich, i w pośrodku ich.

W Bogu wybawienie moje, i chwała moja skała mocy mojej; nadzieja moja jest w Bogu.

Wzywałem Pana chwały godnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.

 O nic się nie zamartwiajcie, ale w każdej modlitwie i błaganiu z podziękowaniem wyjawcie Bogu wasze prośby.

 A wówczas pokój od Boga, który przewyższa wszelki rozum, przypilnuje wasze serca i myśli w Pomazańcu Jeszu.

(Przedniejszemu śpiewakowi psalm i pieśó Dawidowa.)

Tobie przynależy, o Boże! chwała na Syonie, a tobie ślub ma być oddany.

Tamci połamał ogniste strzały łuków, tarczę, i miecz, i wojnę. Sela.

I mówili Lewitowie Jesua, i Kadmiel, Bani, Hasabnejasz, Serebijasz, Odyjasz, Sebanijasz, Petachyjasz: Wstaócie, błogosławcie Panu, Bogu waszemu, od wieku aż na wieki, a niech błogosławią imieniowi twojemu chwalebnemu i wywyższonemu nad wszelkie błogosławieóstwo i chwałę.

Godzieneś jest, Panie! wziąć chwałę i cześć, i moc; boś ty stworzył wszystkie rzeczy i za wolą twoją trwają, i stworzone są.

Mówiących głosem wielkim: Godzien jest ten Baranek zabity, wziąć moc i bogactwo, i mądrość, i siłę, i cześć, i chwałę, i błogosławieóstwo.

A czworo onych zwierząt rzekło: Amen. A oni dwadzieścia i cztery starcy upadli i kłaniali się żyjącemu na wieki wieków.

A wzywaj mię w dzieó utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.

Będzie mię wzywał, a wysłucham go; Ja z nim będę w utrapieniu, wyrwę go, i uwielbię go.

że wybawi od naszych wrogów i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;

I stanie się, że każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony.

Cóż tedy rzeczemy na to? Jeźli Bóg za nami, któż przeciwko nam?

Któż będzie skarżył na wybrane Boże? Bóg jest, który usprawiedliwia.

 Kto nas oddali od miłości Pomazańca? Czy zdoła tego dokonać ucisk, gnębienie, prześladowanie. albo głód, nagość, niebezpieczeństwo, lub miecz? 

 Ale to wszystko przezwyciężamy przez tego, który nas umiłował.

Ani wysokość, ani głębokość, ani żadne insze stworzenie nie będzie nas mogło odłączyć od miłości Bożej, która jest w Jeszu Chrystusie, Panu naszym.