Pieśó Dawidowa. Błogosławiony Pan, skała moja, który ćwiczy ręce moje do bitwy, a palce moje do wojny.

Albowiem dałeś mi tarcz zbawienia mego, a w cichości twojej rozmnożyłeś mię.

I duchem sądu siedzącemu na sądzie, a mocą tym, którzy odpierają bitwę aż do bramy.

To mówi Pan pomazaócowi swemu Cyrusowi, którego prawicę ujmę, a porażę przed nim narody, i biodra królów rozpaszę, a pootwieram przed nim wrota, i bramy nie będą zamknięte.

 Przyjdźcie, zobaczyć czego dokonuje Pan, jakie czyni spustoszenie na ziemi.

Tak mówi Pan zastępów: Oto ja złamię łuk Elamczyków, największą siłę ich;

A dnia onego złamię łuk Izraelski w dolinie Jezreel.