Tedy się otworzą oczy ślepych, a uszy głuchych tworzone będą.

I powiodę ślepych drogą, której nie znali, a ścieszkami, o których nie wiedzieli, poprowadzę ich; obrócę przed nimi ciemności w światłość, a co nierównego, w równinę. Toć jest, co im uczynię, a nie opuszczę ich.

O głusi! słuchajcie; a wy ślepi! przejrzyjcie, abyście widzieli.

I otworzyły się ich oczy. A Jeszu nakazał im surowo, mówiąc: Uważajcie, niech nikt się o tym nie dowie!

Niewidomi odzyskują wzrok i unieruchomieni chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia i głusi słyszą, umarli są wskrzeszani, a ubogim głoszona jest dobra nowina,

Co chcesz, abym ci uczynił? A on rzekł: Panie! abym przejrzał.

A Jeszu mu rzekł: Przejrzyj, wiara twoja ciebie uzdrowiła.

I rzekł mu: Idź, umyj się w sadzawce Syloe, co się wykłada posłany. Poszedł tedy i umył się, i przyszedł widząc.

Drudzy mówili: Iż ten jest; a drudzy, iż jest jemu podobny. Lecz on mówił, żem ja jest.

A on odpowiedział i rzekł: Człowiek, którego zowią Jeszu, uczynił błoto i pomazał oczy moje, a rzekł mi: Idź do sadzawki Syloe, a umyj się; a tak odszedłszy i umywszy się, przejrzałem.

Tedy przywiedli onego, który przedtem był ślepy, do Faryzeuszów.

Tedy go znowu pytali i Faryzeuszowie, jako przejrzał? A on im rzekł: Włożył mi błota na oczy, i umyłem się i widzę.

Rzekli tedy ślepemu po wtóre: Ty co mówisz o nim, ponieważ otworzył oczy twoje? A on rzekł: Prorok jest.

I pytali ich, mówiąc: Tenże jest syn wasz, o którym wy powiadacie, iż się ślepo narodził? jakoż wżdy teraz widzi?

Lecz jako teraz widzi, nie wiemy, albo kto otworzył oczy jego, my nie wiemy; mać lata, pytajcież go, on sam o sobie powie.

Przetoż rzekli rodzice jego: Mać lata, pytajcież go.

A on odpowiedział i rzekł: Jeźli grzeszny jest, nie wiem; to tylko wiem, iż będąc ślepym, teraz widzę.

Odpowiedział im: Jużemci wam powiedział, a nie słyszeliście; przeczże jeszcze słyszeć chcecie? Izali i wy chcecie być uczniami jego?

My wiemy, że Bóg do Mojżesza mówił; lecz ten, skąd by był, nie wiemy.

A wiemy, iż Bóg grzeszników nie wysłuchiwa; ale jeźliby kto chwalcą Bożym był i wolę jego czynił, tego wysłuchiwa.

Być ten nie był od Boga, nie mógłciby nic uczynić.

Ku otworzeniu oczu ich, aby się nawrócili z ciemności do światłości, a z mocy szataóskiej do Boga, aby tak wzięli odpuszczenie grzechów i dział między poświęconymi przez wiarę, która jest w mię.

 i oświecone oczy umysłu waszego, żebyście wiedzieli, na czym polega nadzieja Jego powołania i jakie jest bogactwo chwały Jego i dziedzictwa dla świętych,

Wy jesteście grupą wybrańców, kapłaństwem władcy, narodem wyodrębnionym do czystości, ludem nabytym, żebyście szlachetność rozgłosili tego, którzy z ciemności was wezwał do cudownego Swojego światła.

Trzyma Pan wszystkich upadających, a podnosi wszystkich obalonych.

Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.

A oto była tam niewiasta, która miała ducha niemocy ośmnaście lat, a była skurczona, tak iż się żadną miarą nie mogła rozprostować.

I włożył na nią ręce, a zarazem rozprostowała się i chwaliła Boga.

 Ale Bóg, który pociesza pokornych, pocieszył nas, przybyciem Tytusa. 

Bo sprawiedliwy Pan, sprawiedliwość miłuje, na szczerego patrzą oczy jego.

Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten jest, który mię miłuje; a kto mię miłuje, będzie go też miłował Ojciec mój; i ja go miłować będę, i objawię mu siebie samego.

 Jeszu mu odpowiedział: "Jeśli ktoś Mnie miłuje, moją naukę ustrzeże, a Ojciec mój go umiłuje. Przyjdziemy do niego i zamieszkamy w nim.

Albowiem sam Ojciec miłuje was, żeście wy mię umiłowali i uwierzyliście, żem ja od Boga przyszedł.