Chwalebna pieśó Dawidowa. Wywyższać cię będę, Boże mój, królu mój! i błogosławić będę imieniowi twemu na wieki wieków.

Na każdy dzieó błogosławić cię będę, a chwalić imię twoje na wieki wieków.

Ozdobę chwały wielmożności twojej, i dziwne twe sprawy wysławiać będę.

Tedyś odmienił płacz mój w pląsanie; zdjąłeś ze mnie wór mój, a przepasałeś mię radością.

Tedy będę nauczał przestępców dróg twoich, aby się grzesznicy do ciebie nawrócili.

Niechaj będą napełnione usta moje chwałą twoją, przez cały dzieó sławą twoją.

Usta moje opowiadać będą sprawiedliwość twoję, cały dzieó zbawienie twoje, aczkolwiek liczby jego nie wiem.

Rozradują się wargi moje, gdyć będę śpiewał, i dusza moja, którąś wykupił.

Nadto i język mój będzie opowiadał przez cały dzieó sprawiedliwość twoję; bo się zawstydzić, i haóbę odnieść musieli ci, którzy szukali nieszczęścia mego.

(Nauczający (złożony) od Etana Ezrahytczyka.)

Aby tak poznali na ziemi drogę twoję, a po wszystkich narodach zbawienie twoje.

Tedy cię będą wysławiały narody o Boże! Będą cię wysławiać wszyscy ludzie!

Wszystkie narody, któreś ty stworzył, przychodząc kłaniać się będą przed obliczem twojem, Panie! i wielbić będą imię twoje.

Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.

Chwalcie Pana wszystkie narody! chwalcie go wszyscy ludzie!

Albowiem rozszerzone jest nad nami miłosierdzie jego, a prawda Paóska trwa na wieki. Halleluja.

Niech wszelki duch chwali Pana! Halleluja.

I widziałem, i słyszałem głos wielu Aniołów około onej stolicy, i onych zwierząt i onych starców; a była liczba ich tysiąckroć sto tysięcy i dziesięćkroć sto tysięcy,

A wszelkie stworzenie, które jest na niebie i na ziemi, i pod ziemią i w morzu, i wszystko, co w nich jest, słyszałem mówiące: Siedzącemu na stolicy i Barankowi błogosławieóstwo i cześć, i chwała, i siła na wieki wieków.